„Lady M.” film o kobiecie, która zabija męża. Ciekawy dramat psychologiczny. Recenzja

Znakomicie zrealizowany dramat psychologiczny o kobiecie-morderczyni. Nastrojowy klimat dziewiętnastowiecznej angielskiej prowincji, oszczędne dialogi, trzymające w napięciu statyczne sceny i przede wszystkim znakomite aktorstwo – „Lady M.” to naprawdę ciekawy film (oryginalny tytuł filmu to Lady Macbeth).

Historia wyrachowanej kobiety, która nie odczuwa strachu, empatii, nie ma sumienia i dosłownie po trupach dąży do celu, którym jest najpewniej wolność i niezależność. Nawiązanie do szekspirowskiego Makbeta jest tu raczej powierzchowne, chociażby dlatego, że Katherine (Florence Pugh) jako tytułowa Lady M. nie przejawia żadnych oznak refleksji nad swoimi zbrodniami i nie dręczą jej wyrzuty sumienia.

Na naszych oczach rozgrywa się dramat kobiety zniewolonej, ale tak pewnej siebie i nieustraszonej, że mimo swojej podrzędnej roli, jaką pełni w świecie opanowanym przez mężczyzn, udaje jej się osiągnąć to, co chce, chociaż wciąż pojawiają się nowe przeszkody.

Historia Katherine – opis fabuły

Dwudziestoczteroletnia Katherine wbrew swojej woli zostaje żoną znacznie starszego, ale zamożnego i szanowanego w okolicy Alexandra (Paul Hilton). Mąż ją ignoruje, nie dotyka jej i nie uprawia z nią seksu. Jest samotna i opuszczona, ale jej milczenie i uległość są tylko pozorne.

Widz może jedynie domyślać się, co dzieje się w głowie kobiety, którą wszyscy lekceważą i traktują jak przedmiot. Nie dostajemy w filmie odpowiedzi, czy nawet sugestii, co mogło sprawić, że Katherine postępowała w takiej sytuacji inaczej niż wszystkie kobiety w tamtych czasach, że była taka niezależna, sprytna i okrutna.

Szybko przystosowała się do trudnych warunków, znosiła cierpliwie zniewagi, a kiedy mąż i teść wyjechali, nawiązała namiętny romans ze stajennym Sebastianem (Cosmo Jarvis). Postanowiła, że za wszelką cenę utrzyma przy sobie przystojnego służącego i kiedy wrócił teść, a potem mąż, pozbyła się ich. A kiedy jeszcze później okazało się, że jej mąż miał syna z nieprawego łoża, któremu zapisał cały majątek, też musiała zdecydowanie temu zaradzić.

Ciekawy dramat, choć do Szekspira daleko

W szekspirowskiej tragedii lady Makbet i jej mąż stanowią świetnie rozumiejące się małżeństwo i ich zbrodnie opierają się w jakimś sensie na tej symbiozie. W tym filmie jest niejako odwrotnie — zbrodnie Katherine były rezultatem braku porozumienia i jakiegokolwiek kontaktu z mężem. Ze swoim kochankiem też nie miała najlepszych relacji, wyglądało na to, że łączył ich tylko seks i poczucie wzajemnego uzależnienia.

Ważną rolę w tym filmie pełni służąca Anna (znakomita Naomi Ackie!), która jest niemym i do granic pokornym świadkiem wszystkich występków Katherine i jej kochanka. Jeżeli możemy w przypadku tego filmu mówić o tragedii, to jest ona przede wszystkim udziałem Anny. Jej postać nadaje dramatyzmu tej historii, w jej spojrzeniu i gestach przejmująco odbija się koszmar wydarzeń.

Atrakcyjny wizualnie dramat, ciekawy film kostiumowy, przykuwający uwagę kameralny thriller, ale jednocześnie film, który trudno zinterpretować czy ująć w konkretne ramy znaczeniowe. Mimo wrażenia niesamowitości, poetyckiej aury i fabuły opierającej się głównie na obrazach i niedopowiedzeniach, brakuje mu rzeczywistej głębi, zwłaszcza jeżeli będziemy mieć w pamięci kunszt samego „Makbeta”.

* Film „Lady M.” obejrzałam dzięki uprzejmości warszawskiego „Kina Wisła”

„Lady M.” (Lady Macbeth) 2016

• Reżyseria: William Oldroyd
• Produkcja: Wielka Brytania 2016 rok
• Gatunek: dramat psychologiczny, dramat obyczajowy, thriller
• Czas trwania filmu: 89 minut

Film na motywach książki

Scenariusz filmu „Lady M.” powstał na motywach opowiadania dziewiętnastowiecznego rosyjskiego pisarza Nikołaja Leskowa (1831-1895) „Powiatowa lady Makbet” (Леди Макбет Мценского уезда, 1864). W Polsce utwór został opublikowany w zbiorze opowiadań w 1950 roku w tłumaczeniu Jerzego Wyszomirskiego. W 1962 Andrzej Wajda nakręcił w Jugosławii film na podstawie tego opowiadania pt. „Powiatowa lady Makbet” (Sibirska Ledi Magbet).

Obsada

Florence Pugh, Cosmo Jarvis, Naomi Ackie, Christopher Fairbank, Paul Hilton, Ian Conningham, Bill Fellows, Golda Rosheuvel, Rebecca Manley, Fleur Houdijk, David Kirkbride, Cliff Burnett i inni.

Polecane thrillery psychologiczne i kryminalne

1. „Elle” thriller, dramat psychologiczny o zgwałconej kobiecie z Isabelle Huppert
2. Dramat kryminalny, psychologiczny oparty na faktach, o grze w pokera. „Gra o wszystko”
3. „Dziewczyna z pociągu” dramat obyczajowy, thriller psychologiczny z Emily Blunt
4. „Zwierzęta nocy” thriller psychologiczny Toma Forda. Amy Adams, Jake Gyllenhaal
5. „Pokój” film o matce i synu więzionych przez psychopatę, thriller i dramat psychologiczny
6. „Zanim zasnę” film z Nicole Kidman. Dramat, thriller psychologiczny o kobiecie z amnezją