„Komuna” 2016 dobry duński dramat psychologiczny, ciekawa historia małżeństwa. Recenzja filmu

„Komuna” to dobry dramat psychologiczny ze znakomitymi aktorami, wyreżyserowany przez jednego z najlepszych reżyserów na świecie, Duńczyka Thomasa Vinterberga, twórcy m.in. znakomitych filmów „Festen” i „Polowanie”. Pomysł filmu został oparty na doświadczeniach samego reżysera, który w dzieciństwie przez kilkanaście lat wychowywał się w komunie.

Lata 70. XX wieku w Kopenhadze. Mieszczańskie życie czterdziestoletniej Anny jest szczęśliwe i spełnione. Ma kochającego męża, fajną i mądrą dorastającą córkę, a także ciekawą, prestiżową pracę – jest znaną prezenterką telewizyjną. Jej szczęście trwa już piętnaście lat, dlatego zaczyna się nudzić. Czegoś jej brakuje, rozmowy z mężem ją nużą, praca jest zajmująca, ale taka sama od wielu lat. Rutyna, spokój, monotonia sukcesu.

Życie w komunie jako lek na nudę

Anna jest otwarta na ludzi i bardzo pewna siebie. Wydaje jej się, że powodzenie, które ma w życiu, jest niezmienne, to co osiągnęła, będzie przy niej zawsze. Teraz potrzebuje urozmaicenia, powiewu świeżości, czegoś nowego. Nadarza się waśnie idealna okazja, bo jej mąż Erik dostaje w spadku piękny i duży dom, za duży dla nich trojga…

To Anna zaproponowała Erikowi życie w komunie, nakłoniła go do tego, chociaż on się opierał. Ich rodzina powiększyła się, zamieszkali w dziewięć osób, ustalili regulamin i zaczęli przyjemnie spędzać ze sobą czas na rozmowach, wspólnych posiłkach, przekomarzaniach i drobnych kłótniach. Na zebraniach każdy członek komuny musiał powiedzieć, czy się dobrze czuje i czy niczego mu nie brakuje. Wszyscy byli zadowoleni.

Annie wydawało się, że jest pięknie i sielankowo, uzyskała to, czego jej brakowało, czyli urozmaicenie życia. Nie zauważyła jednak, że nie wszyscy są w komunie szczęśliwi. Nie zauważyła też, że komuna rozluźniła więzy, jakie łączyły ją z mężem.

Świat może się zawalić w każdej chwili

Jak szybko można stracić wszystko, co się miało. Kiedy nadchodzi ten moment, w którym cały świat się wali, jest już za późno na ratunek. Świat, w którym żyła Anna, zmienił się całkowicie na jej życzenie, ale nie tak sobie wyobrażała tę zmianę. Do samego końca starała się dostosować do sytuacji tak trudnej, że niemożliwej do wyobrażenia przez większość kobiet.

Marzyła o życiu wolnym, nieskrępowanym mieszczańskimi zasadami i niepotrzebnymi uprzedzeniami. Była gotowa na wszystko, nawet na to, żeby zadać gwałt własnej naturze… No bo jak inaczej określić zaproszenie kochanki męża do zamieszkania we wspólnym domu?

Eksperymenty i konsekwencje

Nie można oszukać swojego serca, są granice cierpienia, za którymi życie po prostu się kończy, dlatego lepiej się do nich nie zbliżać i z nimi nie eksperymentować. Wiele pytań można sobie zadać po obejrzeniu tego filmu.

• Czy normy społeczne są potrzebne?
• Co się dzieje kiedy nie doceniamy tego, co mamy?
• Jakie są granice wolności, intymności i wrażliwości?
• Czy warto poświęcać się dla wspólnego dobra?

Film pokazuje jak wielkie znaczenie ma dla bliskich, rodzinnych relacji uważność, empatia i umiejętność podejmowania prawdziwie wspólnych decyzji. Że zbytnie skoncentrowanie się na sobie i na zaspokojeniu własnych potrzeb albo nawet zachcianek, może prowadzić do katastrofy.

„Komuna” Thomasa Vinterberga jest dramatem psychologicznym, ale nie brakuje w nim humoru, ironii i dystansu do świata i często bardzo poważnych problemów. Świetne aktorstwo, naturalne i spontaniczne, oszczędne dialogi, znakomite zdjęcia i sugestywnie pokazana miejska atmosfera lat 70. XX wieku – ten film naprawdę dobrze się ogląda.

„Komuna” (Kollektivet) film 2016

• Reżyseria Thomas Vinterberg
• Produkcja: Dania, Szwecja, Holandia 2016 rok
• Gatunek: dramat psychologiczny, film obyczajowy
• Czas trwania filmu: 111 minut

Obsada

Trine Dyrholm,  Ulrich Thomsen,  Helene Reingaard Neumann, Martha Sofie Wallstrøm Hansen, Lars Ranthe, Fares Fares, Magnus Millang, Julie Agnete Vang, Anne Gry Henningsen.

Filmy obyczajowe o rodzinie i konfliktach

1. „Co przynosi przyszłość” francuski dramat obyczajowy z Isabelle Huppert
2. „Julieta” dobry dramat obyczajowy Pedro Almodóvara o kobietach. Recenzja
3. „Noc w Ville-Marie” dramat obyczajowy z Monicą Bellucci. Recenzja filmu
4. „Whitney” 2018 biografia Whitney Houston. Poruszający film o słynnej piosenkarce
5. „Manchester by the Sea” wybitny film, dramat obyczajowy i psychologiczny
6. „Amerykańska sielanka” film obyczajowy, dramat psychologiczny. Ekranizacja powieści Philipa Rotha
7. „Dobra żona” dramat obyczajowy i psychologiczny, film rozliczeniowy. Recenzja

Podobne artykuły

Dobry Japoński dramat obyczajowy „Nasza młodsza siostra”. Recenzja filmu „Manchester by the Sea” wybitny film, dramat obyczajowy i psychologiczny. Recenzja Najlepsze dramaty Filmy obyczajowe na wieczór warte obejrzenia. Dobry dramat obyczajowy – lista