Najlepsze dramaty Filmy obyczajowe na wieczór warte obejrzenia. Dobry dramat obyczajowy – lista

Lista najlepszych filmów 2016, 2017 i 2018 roku oraz filmów z dawniejszych lat (ułożyłam je chronologicznie), które miałam okazję obejrzeć, zawiera ponad dwadzieścia polecanych przeze mnie tytułów, wśród których są dobre dramaty, kultowe i bardzo znane filmy obyczajowe z opisami i rekomendacjami.

Filmy, dramaty, ciekawe historie obyczajowe

Dramat obyczajowy jest gatunkiem filmowym dość pojemnym, ale starałam się tutaj omijać np. filmy z wątkiem kryminalnym czy komediowym, które umieszczam w innych zestawieniach. Najważniejszym wyróżnikiem filmów, które tu polecam jest pokazanie na pierwszym planie ciekawej historii z bogatym tłem obyczajowym różnych środowisk i z dobrze skonstruowanymi związkami przyczynowo-skutkowymi, a także z wyrazistymi bohaterami, którzy muszą się zmierzyć ze szczególnymi okolicznościami, najczęściej tragicznymi lub z różnych powodów szczególnie interesującymi.

Najlepsze dramaty obyczajowe – lista filmów

Czwarta władza, 2017 The Post

Emocjonujący i znakomicie zrealizowany dramat polityczny w reżyserii Stevena Spielberga z rewelacyjną obsadą i wspaniałymi rolami Meryl Streep i Toma Hanksa. Oparta na faktach historia wydawcy i dziennikarzy „The Washington Post”, którzy w latach 60. i 70. XX wieku prowadzili dziennikarskie śledztwo w sprawie afery Pentagon Papers. Mimo politycznego tła, ten film jest wyjątkowo jasno opowiedziany i w hollywoodzkim stylu żongluje sprawdzonymi schematami, więc do końca trzyma w napięciu i gwarantuje dobrą rozrywkę.

Moja recenzja tego filmu: „Czwarta władza” film o amerykańskim dziennikarstwie z czasów wojny w Wietnamie z Meryl Streep i Tomem Hanksem

Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej, 2017

Bardzo dobry polski film obyczajowy oparty na faktach. Jest w nim wszystko: i ciekawy dramat, i skomplikowana historia miłosna i świetnie oddane realia PRL-u, a Magdalena Boczarska w roli tytułowej bohaterki jest tu fantastyczna. Dobrze skonstruowany scenariusz i sprawna reżyseria pokazują, że w polskim kinie można jeszcze czasem zobaczyć solidny i ciekawy film o ambitnej tematyce, jednocześnie skierowany do szerokiego odbiorcy.

Moja recenzja tego filmu: „Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej” dramat biograficzny, dobry film erotyczno-obyczajowy

T2: Trainspotting, 2017

Znakomita muzyka, świetne role i ciekawa fabuła opowiadająca o trójce czterdziestolatków, którym nie wyszło w życiu. Robotnicza dzielnica Edynburga, kryminalna przeszłość trojga przyjaciół i ich beznadziejne w skutkach wysiłki, żeby wyprostować swoje błędy i zarobić w końcu trochę pieniędzy. Film ciekawy, dynamiczny, efektownie zmontowany, i pomimo dramatycznej wymowy, z ogromną dawką sarkastycznego czarnego humoru.

Moja recenzja tego filmu: „T2: Trainspotting” 2017 brytyjski dramat obyczajowy, druga część filmu z Ewanem McGregorem

Manchester by the Sea, 2016

Wybitne dzieło filmowe, które powinien obejrzeć każdy miłośnik kina. O mężczyźnie, który w dramatycznych okolicznościach, z powodu własnej głupoty i lekkomyślności, stracił to co kochał najbardziej na świecie. Najlepszy i najbardziej przejmujący dramat jaki widziałam i zdecydowanie najlepszy film 2017 roku. No i zasłużenie narodzona Oscarem główna rola Casey’a Affleck’a.

Moja recenzja tego filmu: „Manchester by the Sea” wybitny film, dramat obyczajowy i psychologiczny

Julieta, 2016

Znakomity film jednego z najwybitniejszych światowych reżyserów, Hiszpana Pedro Almodovara. O matce i córce, o nagłej tragedii i trudnych rodzinnych relacjach po bolesnej stracie. Historia nauczycielki, która przed laty przeżyła tragedię, chce o niej zapomnieć, ale przypadkowe wydarzenia zmuszają ją do konfrontacji z demonami przeszłości. Kolorowy, klimatyczny, trzymający w napięciu, naprawdę bardzo ciekawy i dobry film.

Moja recenzja tego filmu: „Julieta” dobry dramat obyczajowy Pedro Almodóvara o kobietach

Egzamin, 2016 Bacalaureat

Współczesny rumuński dramat obyczajowy o chirurgu, który próbuje za wszelka cenę zorganizować lepsze życie dla swojej córki. Żeby ją wysłać na studia do Londynu, musi kłamać i wykorzystywać stare znajomości z czasów komunistycznych, ale czego nie robi się dla ukochanego dziecka. Nie spodziewa się jednak, że ambitna maturzystka nie będzie chciała brać udział w tym procederze. Dobrze zrobiony film z naturalnymi zdjęciami, ciekawymi kreacjami aktorskimi, pokazujący bez upiększeń dzisiejszą Rumunię.

Moja recenzja tego filmu: „Egzamin” ciekawy dramat obyczajowy Cristiana Mungiu. Film rumuński o maturzystce i jej ojcu

Modelka, 2016 The Model

Ciekawy film o świecie mody i karierze modelki w Paryżu z polskim akcentem – jedną z modelek jest tutaj Polka Charlotte Tomaszewska. Piękne stroje, wystawne imprezy, prestiżowe kluby i wytworne paryskie towarzystwo – blichtr, zauroczenie lepszym życiem, aż w końcu brutalne zderzenie z rzeczywistością. To film dla dziewczyn interesujących się modelingiem, ale także historia o miłości i o poszukiwaniu własnej drogi.

Moja recenzja tego filmu: „Modelka” film o karierze w modelingu z Charlotte Tomaszewską i Marią Palm

Nienasyceni, 2015 A Bigger Splash

Atrakcyjne wakacje czwórki przyjaciół zmieniają się w dramat. Znakomita Tilda Swinton w roli słynnej wokalistki rockowej, która mimo swojej błyskotliwości, nonszalancji i tolerancji dla wszelkich odmienności i nie zawsze pomyślnego losu, nie potrafi uporać się z uczuciami do mężczyzn. Ciekawa jest tez rola Dakoty Johnson jako zbuntowanej seksownej nastolatki.

Moja recenzja tego filmu: „Nienasyceni” recenzja. Film psychologiczny, erotyczny, dobry dramat o ludzkich namiętnościach

Nasza młodsza siostra, 2015 Umimachi Diary

Ten film to prawdziwa perełka, jest śliczny, pokazuje egzotyczną urodę współczesnej Japonii, a jednocześnie zajmująco opowiada zwyczajną historię rodzinną czterech fajnych, nowoczesnych dziewczyn. Ich ciepłe wzajemne relacje, kłopoty z facetami i próby ułożenia sobie życia splatają się z gorzkimi wspomnieniami z dzieciństwa i koniecznością zmierzenia się z niewygodną prawdą. Jeden z najlepszych filmów, które miały premierę w Polsce w 2016 roku, gorąco go polecam!

Moja recenzja tego filmu: Dobry japoński dramat obyczajowy „Nasza młodsza siostra”

Pokój, 2015 Room

Brie Larson otrzymała za rolę w tym filmie Oscara – w pełni zasłużonego! Dramat dziewczyny porwanej przez psychopatę i więzionej razem z małym synkiem w szopie bez okien przez kilka lat – dobry, bardzo poruszający dramat, a chwilami nawet thriller. Pięknie pokazana jest tutaj relacja matki i syna, ich niesamowite porozumienie i wspieranie się w obliczu zagrożenia ze strony porywacza. Szczególnie zwracam uwagę na fenomenalną grę aktorską dziecięcej gwiazdy Jacoba Temblaya, który występując w tym filmie miał tylko 9 lat!

Moja recenzja tego filmu: „Pokój” film o matce i synu więzionych przez psychopatę, thriller i dramat psychologiczny

Lot, 2012 Flight

Efektownie, po hollywoodzku zrealizowany dramat obyczajowy o pilocie uzależnionym od alkoholu i narkotyków, który mimo brawurowej akcji ratującej samolot i pasażerów przed całkowitą katastrofą, musi zmierzyć się ze swoimi demonami i przyznać przed światem, że jest chory i potrzebuje pomocy. W roli pilota-alkoholika wystąpił znakomity Denzel Washington, bardzo dobrze pokazał naturę uzależnionego człowieka i chociaż nie zobaczymy tu najbardziej mrocznej strony alkoholizmu, to i tak film daje wiele do myślenia.

Bez mojej zgody, 2009 My Sister’s Keeper

Klasyczny obyczajowy wyciskacz łez. Poruszająca historią dziewczynki, która dowiaduje się, że przyszła na świat, żeby być dawczynią organów dla swojej starszej, chorej na białaczkę siostry. Nie jest o może najlepsze dzieło filmowe, ale przyzwoicie zrobiony dramat i rzeczywiście emocje w nim są spore. Dylematy moralne wokół decyzji rodziców, żeby urodzić kolejne dziecko dla ratowania innego dziecka nie są jednak w tym filmie najważniejsze.

Znacznie ciekawsze wydaje mi się tu pokazanie sytuacji umierającej nastolatki, tego jak wobec niej zachowuje się bliższa i dalsza rodzina, i jaką postawę zajmuje matka dziewczynki – Cameron Diaz w tej roli jest całkiem niezła.

Zapaśnik, 2008 The Wrestler

Wbrew tytułowi, nie jest to film tylko o zapasach i jak najbardziej wzruszy również kobiety. To historia ciężko doświadczonego przez życie byłego mistrza w zapasach, który z trudem radzi sobie poza ringiem. Jego rozpaczliwe poszukiwanie własnej drogi i próba utrzymania się „w pionie”, bez używek i rujnujących zdrowie walk za duże pieniądze, są przejmujące. Jest tu i niespodziewana miłość, i próba odbudowania relacji z córką. Brawurowa rola Mickey’a Rourke, za którą zasłużenie otrzymał na nią Złoty Glob i był nominowany do Oscara.

Życie na podsłuchu, 2006 Das Leben der Anderen

Wybitny niemiecki dramat rozliczeniowy z bardzo ciekawym pomysłem na fabułę, świetnie zrealizowany i zagrany. Historia dramaturga teatralnego i jego żony, znanej aktorki, którzy muszą odnaleźć się w komunistycznej rzeczywistości i podejmować decyzje, czy iść czy nie iść na współpracę ze służbą bezpieczeństwa. Trzyma w napięciu i porusza do ostatniej minuty. Dobre dialogi, melodramatyczny wątek miłosny i w klarowny sposób pokazana dramatyczna sytuacja wschodnio-niemieckiego społeczeństwa podporządkowanego w czasach komunistycznych wszechwiedzącej agencji bezpieczeństwa zwanej Stasi. Polecam ten film gorąco!

Festen, 1998

Dobry dramat obyczajowy zrealizowany w nieco teatralnej konwencji i na dodatek techniką Dogmy, czyli przy pomocy kamery „z ręki”. Mimo to jest jednym z lepszych filmów obyczajowych, jakie widziałam, ze znakomitym scenariuszem, świetnymi aktorami i z nieprawdopodobną dramaturgią. Akcja filmu skoncentrowana jest przez cały czas w jednym domu, w którym odbywa się wystawne rodzinne przyjęcie z okazji 60. urodzin gospodarza. Wydawałoby się, że taki temat jest banalny i nudny – nic bardziej mylnego! Początkowo miła i radosna rodzinna impreza przeradza się w wielką awanturę, która odkrywa mroczne i tragiczne tajemnice.

Oglądanie tego filmu było dla mnie dużym przeżyciem – zdziwisz się jak perfekcyjnie można zbudować psychologię postaci i filmowe napięcie w obyczajowej historii.

Sekrety i kłamstwa, 1996 Secrets & Lies

Najlepszy dramat obyczajowy lat 90. XX wieku, film wybitny i poruszający z genialnymi rolami granymi przez brytyjskich aktorów. Niesamowita jest tu Brenda Blethyn w roli samotnej, znerwicowanej matki mieszkającej w biednej dzielnicy Londynu z dwudziestoletnią zbuntowaną córką, której życie staje na głowie, kiedy dowiaduje się, że błędy popełnione przed wieloma laty mają dziś swoje niesamowite konsekwencje. Celowo nie piszę co i jak, żeby nie zepsuć Ci oglądania tego wspaniałego filmu.

Sieć, 1976 Network

Historia pracowników jednej z amerykańskich stacji telewizyjnych, którzy za wszelką cenę walczą o jak największą oglądalność. Świetna rola jednej z najciekawszych gwiazd ekranu tamtych czasów Faye Dunaway jako bezwzględnej i bezdusznej producentki telewizyjnego show, która nawiązuje romans z jego wydawcą, żonatym i znacznie od niej starszym. Niektórym ten film może się wydać nieco zawiły, ale według mnie są w nim świetnie pokazane mechanizmy sterujące mediami (wciąż jednak aktualne), no i scenariusz jest tutaj po prostu niesamowity.

Kabaret, 1972 Cabaret

Arcydzieło kina – dla mnie jest to jeden z najlepszych dramatów i filmów muzycznych, jakie kiedykolwiek powstały.

Genialny scenariusz, mistrzowska reżyseria i choreografia, przebojowe piosenki oraz zjawiskowa Liza Minelli w głównej roli amerykańskiej artystki kabaretowej usiłującej w 1931 roku zrobić karierę w Berlinie, w którym coraz większe wpływy mają zwolennicy Adolfa Hitlera. Ten film jest wielowymiarowy i artystycznie doskonały, a mimo to może być uważany również za świetną rozrywkę – w latach 70. XX wieku był to przebój kasowy na całym świecie. Nie muszę dodawać, że został obsypany licznymi nagrodami, w tym otrzymał aż osiem Oscarów w najważniejszych kategoriach.

Nocny kowboj, 1969 Midnight Cowboy

Przejmujący dramat obyczajowy o chłopaku z teksańskiej prowincji, który jedzie do Nowego Jorku, żeby zarobić fortunę pracując jako żigolak (męska prostytutka) – w tej roli świetny Jon Voight (ojciec Angeliny Jolie). Film obrazuje mroczne oblicze „amerykańskiego snu” i odziera ze złudzeń o łatwych pieniądzach „leżących na ulicy”. W znaczącej roli bezdomnego złodziejaszka, przyjaciela żigolaka wystąpił Dustin Hoffman. Kultowy swego czasu film, ze znakomitym scenariuszem, klimatycznymi zdjęciami i wzruszającą puentą – warto go obejrzeć.

Absolwent, 1967 The Graduate

Kultowe dzieło o dojrzewaniu i przemianie pokoleniowej. Film obyczajowy i komediodramat o dwudziestolatku poszukującym własnej drogi i odkrywającym uroki seksu ze starszą kobietą. W głównej roli wystąpił fenomenalny Dustin Hoffman, a partnerują mu stylowa i uwodzicielska Anne Bancroft oraz niewinna i prześliczna Katharine Ross. Dramat, który wciąż wzrusza i bawi kolejne pokolenia, a na dodatek mamy tu słynną ścieżkę dźwiękową z nieśmiertelnymi przebojami duetu Simon & Garfunkel. Koniecznie musisz obejrzeć ten film!