„Mając 17 lat” francuski dramat obyczajowy, ciekawy film psychologiczny o dorastaniu. Recenzja filmu

Niewymuszone dobre kino obyczajowe o zwyczajnych sprawach to francuska specjalność, a André Téchiné należy do mistrzów tego gatunku. W „Mając 17 lat” mamy dorastanie, odkrywanie pragnień i własnej tożsamości, relacje z rodziną, rozmowy, drobne sprzeczki, śmiały seks i wyprawy w malownicze góry. Zima i lato, czas buntu i czas wyzwolenia stłumionych uczuć.

Mała górska miejscowość, dwie rodziny z różnych środowisk i klasa maturalna lokalnego liceum, w którym uczą się Damien (Kacey Mottet Klein) i Tom (Corentin Fila) – dwaj antagoniści, zwalczający się na każdym kroku. Wręcz się nienawidzą, a ich bójki stają się coraz bardziej niebezpieczne.

Dorastanie, rodzina i szkoła

Damien pochodzi z inteligenckiego domu, jego matka Marianne jest miejscową lekarką, a ojciec pilotem, oficerem wojskowym biorącym udział w operacjach wojennych, dlatego rzadko bywa w domu. Ich relacje rodzinne są nowoczesne, pełne ciepła i wzajemnego zrozumienia. Damien dobrze się uczy, jest bystry, ale jeszcze zagubiony i niepewny tego jak powinno wyglądać jego życie.

Tom jest dzieckiem adoptowanym przez parę hodowców bydła mieszkających w górach. Jego życie wygląda nieco inaczej, jest kochany przez przybranych rodziców, ale nie mówią sobie zbyt wiele o uczuciach. Tom jest zamkniętym w sobie samotnikiem, trochę zbuntowanym, ale mimo wszystko akceptującym swoją sytuację. Jego marzeniem jest zostać weterynarzem i również hodować bydło. Kocha przyrodę, wędrówki po górach i interesuje się rolnictwem. Nie najlepiej idzie mu nauka, bo droga do szkoły zajmuje mu w jedną stronę prawie dwie godziny.

Niespodziewane doświadczenie

Obaj chłopcy nie przepadają za sobą w szkole, ciągle popadają w konflikty i wszczynają bójki. Pewnego wieczora Marianne zostaje wezwana do chorej matki Toma i kiedy poznaje jego trudną sytuację, postanawia, że zamieszka razem z nimi, czyli z Damienem i z nią. Marianne przeczuwa, że między chłopcami jest konflikt, ale jest przekonana, że wszystko się ułoży, kiedy się lepiej poznają. Życie jednak nie jest takie proste.

Kiedy ma się siedemnaści lat, świat jest wciąż niespodzianką, każde doświadczenie mocno się przeżywa i nie jest łatwo pogodzić się ze wszystkim, co oferuje życie. Odkrycie własnej tożsamości i zmierzenie się z niełatwym uczuciem jest dla młodych ludzi bardzo trudne. Film „Mając 17 lat” nie jest efektowny, bo emocje, które oferuje widzowi, są stonowane i bliższe raczej refleksji, niż wielkim wzruszeniom – mimo to całkiem dobrze się go ogląda.

„Mając 17 lat” (Quand on a 17 ans) film 2016

• Reżyseria André Téchiné
• Produkcja: Francja 2016 rok
• Scenariusz: Céline Sciamma, André Téchiné
• Gatunek, kategoria: film psychologiczny, dramat obyczajowy, film francuski
  
• Czas trwania filmu: 116 minut

Obsada

Sandrine Kiberlain, Kacey Mottet Klein, Corentin Fila, Mama Prassinos, Jean Corso, Alexis Loret, Jean Fornerod.

Filmy obyczajowe o dorastaniu i młodych ludziach

1. „Egzamin” ciekawy dramat obyczajowy Cristiana Mungiu. Film rumuński o maturzystce i jej ojcu
2. „Fair Play” film o dopingu w sporcie, dramat obyczajowy o matce i córce biegaczce. Recenzja
3. Nie wiem, kim jestem, nie wiem co robić w życiu. Film „Zniknięcie Eleonory Rigby: Oni”
4. Dobry Japoński dramat obyczajowy „Nasza młodsza siostra”. Recenzja filmu
5. „Modelka” film o karierze w modelingu z Charlotte Tomaszewską i Marią Palm
6. „The Circle. Krąg” 2017 obyczajowy dramat SF z Emmą Watson i Tomem Hanksem

Podobne artykuły

„Maria Skłodowska-Curie” ciekawy film o polskiej noblistce z Karoliną Gruszką. Biografia, recenzja, opis „T2: Trainspotting” 2017 brytyjski dramat obyczajowy, druga część filmu z Ewanem McGregorem. Recenzja „The Circle. Krąg” 2017 obyczajowy dramat SF z Emmą Watson i Tomem Hanksem. Recenzja filmu