„Julieta” dobry dramat obyczajowy Pedro Almodóvara o kobietach. Recenzja, opinie

Film o matce i córce, wielowątkowa historia, naznaczona nieszczęściem, którego piętno ciąży na kobietach przez wiele lat. Julieta jest nauczycielką literatury klasycznej, a grecka tragedia towarzyszy jej przez życie niemal dosłownie. Pedro Almodovar jest specjalistą od skomplikowanych ludzkich dramatów, które potrafi przedstawić ostro, sugestywnie, a zarazem barwnie i dynamicznie – tak też jest i tym razem. Świetny, bardzo ciekawy film oparty na prozie noblistki Alice Munro.

Almodovar jest zawsze bardzo plastyczny i nawet największe katastrofy pokazuje w jaskrawych barwach. Malownicze pejzaże, nasycone żywymi kolorami stroje kobiet, wzorzyste i dopasowanie artystycznie do tła. Wiele kadrów w tym filmie jest tak estetycznie dopracowanych, że robią wrażenie, jakby były dziełami sztuki.

Wyraziste postacie kobiet

Almodovar kocha kobiety i potrafi pokazać niuanse ich złożonych osobowości wnikliwie, nie oceniając ich wyborów. Kobiety wysuwają się u niego na pierwszy plan, są ważniejsze, bardziej wyraziste i bardziej wielowymiarowe niż mężczyźni. Nawet drugoplanowa rola pomocy domowej Marian jest u niego ciekawa i ekspresyjna (w tej roli wystąpiła słynna hiszpańska aktorka Rossy de Palma, odkryta przed laty przez Almodóvara).

Milczenie Juliety

Julietę poznajemy w kwiecie wieku. Mieszka wygodnie w Madrycie, pozostaje w szczęśliwym związku z Lorenzo, który jest pisarzem, planuje spędzić resztę życia u jego boku. Właśnie przeprowadzają się do Portugalii, pakują swoje rzeczy, Julieta jest spokojna i szczęśliwa. Wychodzi na chwilę z domu, przypadkiem spotyka młodą dziewczynę, dawną przyjaciółkę swojej córki, i to spotkanie na zawsze przekreśla jej, jak się okazuje, niezwykle kruche szczęście.

Dramatem Juliety jest milczenie, omijanie ważnych spraw, unikanie konfrontacji z problemami i uczuciami swoich najbliższych. Julieta zamyka się w sobie, nie chce mówić o tym, co ją boli i to jest źródłem większości jej kłopotów.

Zagubiona córka, schorowana matka, przeżywający drugą młodość ojciec, umierająca przyjaciółka, czuły i kochający Lorenzo – żadne z nich nie zna jej dość dobrze, dlatego Julieta może ich wkrótce wszystkich stracić.

Nie chcę opowiadać szczegółów fabuły tego filmu, bo odebrałabym Ci przyjemność odkrywania nowych wątków i zaskakujących chwilami zwrotów akcji. Almodovar jest reżyserem dynamicznym, potrafi nadać filmowi dramaturgię, nawet jeżeli opowiada tylko historię obyczajową, więc lepiej, żebyś poznała losy Juliety osobiście.  Film „Julieta” jest jednym z najlepszych filmów tego roku, dlatego szczerze go polecam.

„Julieta” (Julieta) film 2016

• Reżyseria i scenariusz Pedro Almodóvar
• Produkcja: Hiszpania 2016 rok
• Gatunek: dramat obyczajowy
• Scenariusz filmu powstał na podstawie trzech opowiadań Alice Munro: „Szansa”, „Wkrótce” i „Milczenie”
• Czas trwania filmu: 96 minut

Obsada

Emma Suarez (Julieta), Adriana Ugarte (Julieta młoda), Inma Cuesta (Ava, przyjaciółka Juliety i Xoana), Daniel Grao (Xoan), Michelle Jenner (Beatriz, przyjaciółka Antii), Rossy de Palma (Marian), Dario Grandinetti (Lorenzo).

Najlepsze dramaty obyczajowe i psychologiczne

1. „Nienasyceni” recenzja. Film psychologiczny, erotyczny, dobry dramat o ludzkich namiętnościach
2. „Manchester by the Sea” wybitny film, dramat obyczajowy i psychologiczny. Recenzja
3. „Egzamin” ciekawy dramat obyczajowy Cristiana Mungiu. Film rumuński o maturzystce i jej ojcu
4. Dobry Japoński dramat obyczajowy „Nasza młodsza siostra”. Recenzja filmu
5. „Komuna” 2016 dobry duński dramat psychologiczny, ciekawa historia małżeństwa
6. „Milczenie” dobry film religijny, dramat historyczny Martina Scorsese o prześladowaniu chrześcijan

Podobne artykuły

„Komuna” 2016 dobry duński dramat psychologiczny, ciekawa historia małżeństwa. Recenzja filmu „Dobra żona” dramat obyczajowy i psychologiczny, film rozliczeniowy. Recenzja „Milczenie” dobry film religijny, dramat historyczny Martina Scorsese o prześladowaniu chrześcijan w Japonii