Zazdrość i zawiść. Definicja i przyczyny zazdrości. Psychologia

Spis treści

Uczucie zazdrości jest bolesne i trudne do opanowania. Czasem trwa chwilę lub kilka godzin, a czasem utrzymuje się wiele dni i tygodni. W skrajnych przypadkach trwa wiele lat i przekształca się w zawiść. Wtedy już stajemy się niewolnikami zazdrości i zawiści, te uczucia zaczynają rządzić naszym życiem i życiem naszych najbliższych.

Przestajemy się rozwijać, ponieważ nasza uwaga skierowana jest na obiekt zazdrości, stajemy się agresywni i zaślepieni. Zazdrość i zawiść osłabiają nas i ograniczają pole widzenia. Z powodu tych negatywnych emocji nie potrafimy właściwie ocenić sytuacji i popełniamy błędy, które z czasem mogą prowadzić do katastrofy.

Z zawiści i z nadmiernej zazdrości trzeba się leczyć. Dlaczego? Przeczytaj jeszcze raz poprzedni akapit! Zazdrość i zawiść są naprawdę niebezpieczne, mogą zrujnować życie Twoje, Twojej rodziny, a także życie wielu ludzi. Nie przypadkowo istnieje powiedzenie „chorobliwa zazdrość”.

Reklama Ebook książka o wizerunku w pracy Reklama mojej książki o wizerunku w pracy

Musisz nauczyć się radzić sobie z zazdrością, poznać jej przyczyny, zaobserwować, w jakich sytuacjach pojawia się u Ciebie, jak długo trwa i co może być najlepszym lekarstwem na złagodzenie jej objawów. Poniżej podam kilka wskazówek, które Ci w tym pomogą.

Kiedy zazdrość jest ślepa?

Na początek słowo o zazdrości chwilowej, która mija po kilku godzinach albo po kilku dniach, dlatego nie musisz się nią aż tak bardzo przejmować.

Chwilowa, okazjonalna zazdrość jest naturalna, jeżeli trwa kilka dni, może być męcząca, ale kiedy mija, wszystko wraca w Twoim życiu do normy. Pod warunkiem, że naprawdę mija!

Co to jest zazdrość?

Definicja zazdrości

Zazdrość to jest uczucie złości, frustracji i przybicia z powodu pomyślnej działalności lub pozytywnych efektów działalności innych ludzi. Często działalność tych ludzi jest lepsza i bardziej efektywna od naszej, dlatego czujemy z tego powodu dyskomfort, a nawet ból.

Zazdrość wiąże się z poczuciem krzywdy albo straty, kiedy mamy wrażenie, że ktoś inny otrzymał coś, co należy się nam. To poczucie krzywdy jest często urojone, na przykład kiedy zazdrościmy komuś fajnego samochodu, ciekawych umiejętności albo pozycji społecznej. Uczucie zazdrości bywa też realne, na przykład kiedy jesteśmy zazdrosne o męża czy partnera, który ma romans z inną kobietą.

Uczucie zazdrości może być chwilowe albo długotrwałe, jednak zawsze jest to uczucie bolesne i bardzo stresujące. Zazdrość trudno jest opanować, dlatego że jest ona ściśle związana z naszymi emocjami i stosunkiem do ludzi, którym czegoś zazdrościmy. Dodatkowo zazdrość ma jeszcze źródło w naszej psychice, w naszym charakterze, w tym jak zostaliśmy wychowani i jak traktowano nas w dzieciństwie, w rodzinie i w szkole.

Co to jest zawiść?

Definicja zawiści

Zawiść jest to uczucie niechęci, wrogości i agresji w stosunku do innych ludzi z powodu sukcesów i pozytywnych efektów ich działań, co oznacza że jest to uczucie znacznie silniejsze, groźniejsze i bardziej destrukcyjne od zazdrości.

Czyli zazdrość jest naszym osobistym odczuciem i nie szkodzi innym (tylko nam samym), natomiast zawiść już może innym ludziom zaszkodzić, ponieważ rezultatem zawiści, czyli wrogości i niechęci wobec innych, mogą być agresywne czyny, akty przemocy fizycznej lub psychicznej, intrygi, kłamstwa, oszczerstwa, itp.

Skąd bierze się zazdrość i zawiść?

Niektórzy ludzie są bardziej podatni na działanie zazdrości i zawiści, a niektórzy nie mają z tymi emocjami większych problemów. Dlaczego? W dużej mierze jest to rezultat naszych predyspozycji psychicznych. Przede wszystkim jednak przyczyną zazdrości są nasze doświadczenia z dzieciństwa i wczesnej młodości – oczywiście głównie te najbardziej przykre. Wymienię niektóre z nich:

Brak poczucia akceptacji przez rodziców.
Ciągła krytyka ze strony rodziców.
Nieufność i nadmierna kontrola rodzicielska.
Faworyzowanie przez rodziców brata lub siostry (porównywanie rodzeństwa).
Rywalizacja z rodzeństwem o względy rodziców.
Problemy ze zdrowiem w dzieciństwie.
Kłopoty z nauką – uzyskiwanie gorszych wyników niż rówieśnicy.
Problemy ze sprawnością fizyczną – słabsze wyniki na zajęciach sportowych.
Trudności z nawiązywaniem kontaktów.
Brak ojca lub matki w dzieciństwie (lub obojga rodziców).
Niskie pochodzenie społeczne i bieda – poczucie bycia „gorszym”.
Słabe wykształcenie – poczucie bycia „gorszym”.
Odmienność seksualna.
Różnienie się od rówieśników pod względem upodobań żywieniowych, sposobu spędzania wolnego czasu, zainteresowań, sposobu ubierania, chodzenia, mówienia itp.

Tu uwaga: odmienność i poczucie bycia kimś gorszym w czasach dorastania tylko wtedy wywiera na człowieka negatywny wpływ w dorosłym życiu, kiedy nie miał on jednocześnie (w dzieciństwie) wsparcia i akceptacji ze strony rodziców.

Jeśli jako dziecko ktoś bardzo różnił się od rówieśników, ale jego rodzice wspierali go, szczerze akceptowali jego słabości (np. dziwactwa), okazywali mu czułość i miłość, to najczęściej wystarczyło, żeby jako dorosły nie musiał podświadomie poszukiwać za wszelką cenę akceptacji i uznania.

Dlaczego jestem zazdrosna i o co?

Zazdrosne możemy być:

o męża, chłopaka, partnera,
kiedy koledzy w pracy awansują, a my nie,
o stanowiska,
że ktoś ma więcej pieniędzy,
o uwagę i uznanie rodziców,
kiedy koleżanka dostanie lepszą ocenę w szkole,
o to, że sąsiad, brat, znajomy ma lepszy samochód i dom,
że koleżanka jest mądrzejsza, lepiej wykształcona i sprawniej wykonuje swoją pracę niż my,
o zainteresowanie innych ludzi,
kiedy nasi znajomi lub członkowie rodziny odnoszą sukcesy, są powszechnie chwaleni i podziwiani,
o przywileje i znajomości w „lepszych” kręgach.

Jest jeszcze zazdrość o wygląd i o wiek. O to, że ona jest szczuplejsza, bardziej atrakcyjna, młodsza, ma zgrabne nogi i większy biust. I o dzieci. Że koleżanka, siostra, brat mają ładniejsze i zdolniejsze dzieciaki. Są bardziej bystre, potrafią już jeździć konno, mówią po angielsku, grają w szachy. No i mają same szóstki!

Najbardziej chyba bolesna jest zazdrość w związku – o inne kobiety, które mają kontakt z naszym chłopakiem, facetem czy mężem. Że on może poświęcać im więcej uwagi niż nam, i że może nas zdradzić.

Przyczyny zazdrości i zawiści

Poczucie braku akceptacji i niska samoocena

Człowiek, który siebie akceptuje i ma zrównoważone podejście do swojej wartości (do wartości swoich umiejętności i swojej atrakcyjności), taki człowiek nie będzie za bardzo przejmował się tym, że komuś coś lepiej w życiu się udało albo że ktoś inny jest ładniejszy, bardziej zamożny i że ma powodzenie. Przez chwilę może pomyśli „szkoda, że to nie ja”, ale potem zajmie się swoimi sprawami.

Ktoś, kto siebie nie akceptuje i myśli o sobie, że jest niedoskonały, taki człowiek bacznie obserwuje wszystkich wokół, porównuje się do innych ludzi i jest wyjątkowo uczulony na ich sukcesy. Na porażki również, ale inaczej – porażki innych ludzi sprawiają mu satysfakcję i podbudowują jego ego. Wtedy chociaż przez chwilę czuje się lepszy, a to jest jego obsesją, ponieważ musi czuć się lepszy za wszelką cenę. Taka obsesja wykształciła się w nim w dzieciństwie, kiedy wszyscy dawali mu do zrozumienia, że jest gorszy.

Nadmierne rozpieszczanie w dzieciństwie

Książę i księżniczka

Nadmierne chwalenie przez rodziców i wywyższanie ponad innych (rówieśników lub rodzeństwo) również może być przyczyną skłonności do nadmiernej zazdrości i zawiści w dorosłym życiu.

Jeżeli ktoś został wychowany jak książę lub księżniczka, w przekonaniu, że jest najlepszy na świecie i cały świat powinien go zawsze podziwiać i leżeć u jego stóp, to wtedy w dorosłym życiu najmniejsza nawet porażka będzie tragedią, a w rezultacie zacznie kiełkować w takim człowieku zazdrość o sukcesy innych ludzi. Będzie ciągle zdziwiony, że to nie on, będzie wściekły na cały świat, że go nie docenia, a powinien przecież.

Negatywne emocje w zazdrości i zawiści

Podejrzliwość,
nieufność,
nienawiść,
agresja,
zaborczość,
depresja,
załamanie,
furia,
histeria,
frustracja,
złość,
wściekłość,
żal,
rozpacz.

Zazdrość i zawiść potrafią zniszczyć człowieka i pogrążyć go w chaosie, dlatego nie hoduj w sobie uczucia zazdrości i nie zatrzymuj go w sobie na długo. Zaszkodzisz tylko sobie, jedynie Ty będziesz cierpiała z powodu złych emocji.

Skutki nadmiernej zazdrości mogą być opłakane, ponieważ może być ona źródłem chorób, obsesji, natręctw, nerwic i depresji. A najgorszy jest utracony czas na złość i zajmowanie się sprawami innych ludzi, którzy przeważnie nie są w ogóle warci naszej uwagi.

Polecane artykuły

Udostępnij ⬇ Prześlij w wiadomości ⬇ Skomentuj ⬇