Spis treści
Jedna z najsłynniejszych brytyjskich projektantek mody, będąca jednocześnie ikoną stylu, która w latach 60 i 70 ukształtowała gusta ówczesnej młodzieży w zachodnim świecie. Jej kariera trwa nieprzerwanie i z powodzeniem do dziś, chociaż Vivienne Westwood ma już 75 lat i mogłaby spokojnie od dawna cieszyć się dostatnią emeryturą.
A tymczasem Vivienne prowadzi własną bardzo znaną firmę odzieżową, w której przygotowuje coraz to nowe kolekcje oraz cieszy się szczęśliwym związkiem małżeńskim z młodszym o 25 lat i bardzo przystojnym Andreasem Kronthalerem, austriackim projektantem, który był wcześniej jej studentem i asystentem. Tworzą artystyczny modowy duet i wstępują razem na najsłynniejszych pokazach mody.
Biografia słynnej projektantki mody
Vivienne Isabel Swire urodziła się w 1941 roku w niewielkiej angielskiej wsi Tintwistle w hrabstwie Derbyshire. Bardzo istotne jest w jej życiorysie to, że przyszła na świat w czasie II wojny światowej, kiedy wszystkiego brakowało, jedzenia i oczywiście ubrań. Ludzie musieli sobie jakoś radzić mimo tych braków, kombinowali, uczyli się wykorzystywać wszystkie dostępne produkty, żeby cokolwiek zjeść i ciepło się ubrać. Mimo to dzieciństwo wspomina jako idylliczne i szczęśliwe, ponieważ miała bardzo troskliwych i kochających rodziców, których bardzo podziwiała.
Reklama mojej książki o wizerunku w pracyLata powojenne w Wielkiej Brytanii były dla Brytyjczyków czasem wyrzeczeń. Wszechobecny kryzys zmuszał ludzi do praktycznego traktowania przedmiotów i ubrań. Niczego się nie wyrzucało, robiło się rozmaite przeróbki i poprawki, ludzie uczyli się jak przystosować się do życia w trudnych warunkach.
Talent, pasja i pracowitość
Takie okoliczności ukształtowały Vivenne Westwood, która od najmłodszych lat szczyciła się zręcznością manualną, umiejętnością szycia i naprawiania różnych przedmiotów. Zamiłowanie do prac ręcznych oraz pierwsze lekcje szycia i haftu pamięta jeszcze z podstawówki – do dziś pozostało jej praktyczne i oszczędne podejście do rzeczywistości.
Do pewnego stopnia znakomite oko do tkanin Vivienne zawdzięcza doskonałej znajomości materiału, gabardynowych praktycznych płaszczy przeciwdeszczowych, krochmalonej bawełny, wełny czesankowej i tweedów wytwarzanych w okolicznych tkalniach przed i po wojnie. Stały się one podstawowym surowcem projektów Vivienne. W czasach jej dzieciństwa tkanina kojarzyła się z wojną, ale również z ważną sprawą bycia dziewczyną.*
Vivienne Westwood
Uczennica, żona, matka, nauczycielka
Jej życie odmieniło się, kiedy w wieku 17 lat z całą rodziną przeprowadziła się do Londynu i została przyjęta do Harrow Art School na kurs jubilersko-złotniczy. Szkołę artystyczną wybrała dzięki swojemu nauczycielowi plastyki, który odkrył jej talent i zapał do sztuki, jego wsparcie Vivienne wspomina jako prawdziwy dar od losu.
Jednak bardziej od jubilerstwa zainteresowały ją fakultatywne zajęcia z projektowania sukienek – wtedy już bardzo chciała szyć i wymyślać różne stroje, ale nie wiedziała jeszcze, że z takiego zajęcia można się utrzymać. Zrobiła kurs dla stenotypistek, ale później wróciła do sztuki – skończyła dwuletnią szkołę dla nauczycieli sztuki i została nauczycielką w klasach początkowych szkoły podstawowej.
Były to wczesne lata 60’, do Wielkiej Brytanii wkraczała era rock and rolla, a Vivienne kochała taniec i wszystko, co kojarzy się z wolnością. Eksperymentowała z ubraniami, była bardzo odważna i uznawano ją za kontrowersyjną nauczycielkę. Wymyślała sobie sukienki, fikuśne fryzury i nakrycia głowy. Rock and roll to była nie tylko muzyka, ale też rewolucja obyczajowa, styl życia i styl ubierania. Vivienne poddała się temu nurtowi i wszystko, co w późniejszych latach stworzyła, było pochodną od rock and rolla.
Bardzo interesowali mnie fajnie ubierający się mężczyźni z klasy robotniczej. „Mods”. Nie chciałam iść na uniwersytet. Uważałam, że chłopcy, którzy studiują na uniwersytecie, to pedziowaci intelektualiści. Chodzili z parasolem i po zajęciach popijali sherry z ananasem w towarzystwie nauczycielek francuskiego. Pod względem seksualnym mnie nie interesowali. Nie wiem dlaczego. Wolałam chłopaków z budowy.*
W wieku 21 lat wyszła za mąż za Dereka Westwooda i wkrótce potem urodził im się syn Ben, jednak to małżeństwo okazało się pomyłką. Na dodatek to sama Vivienne, matka kilkumiesięcznego dziecka, zdecydowała, że odchodzi. To był szok dla rodziny i znajomych.
Styl punk rock i Malcolm McLaren
Kolejny związek zaważył na całym jej życiu zawodowym – Malcolm McLaren stał się dla niej wielką fascynacją, szaleństwem i inspiracją artystyczną. To dzięki niemu stała się jedną z najbardziej znanych projektantek mody na świecie. Była nim zafascynowana, stworzyli razem wiele projektów, byli prekursorami punk rocka i punkowej mody, stali się też celebrytami ówczesnego Londynu.
W 1967 roku urodził im się syn Joseph Corré. Opis ich burzliwego związku jest ciekawy, ponieważ Vivienne bardzo otwarcie opisuje szaleństwa i niezrównoważenie Malcolma McLarena, z którym była związana do 1977 roku. Poruszające są też jej szczere wyznania jako matki, która nie do końca właściwie podchodziła do wychowywania synów.
Biografia kobiety i świadectwo czasów
Biografia Vivienne Westwood napisana wspólnie przez samą bohaterkę i jej przyjaciela Iana Kelly’ego, jest przede wszystkim świadectwem czasów, w których Vivienne żyła. Kiedy opisuje poszczególne etapy swojego życia, dołącza do nich wydarzenia historyczne, obyczajowość i charakterystykę ludzi, z którymi miała wtedy do czynienia. Dziecięce zabawy i przygody sprzed lat, potyczki szkolne, pierwsze miłości, towarzyskie znajomości i historie rodzinne. Barwnie i zaskakująco szczegółowo przedstawia wiele chwil ze swojego młodzieńczego życia, które było najczęściej zwyczajne i po prostu bardzo pracowite.
Jej wejście w dorosłość było od razu bardzo mocne, szybko wyszła za mąż, szybko się rozwiodła, a wychowując dwóch synów, potrafiła zrobić oszałamiającą karierę. Panorama artystycznego życia Londynu jest w tej biografii imponująca, w jej życiu pojawia się wiele słynnych postaci, dziś już legendarnych, które zmieniły nie tylko światową muzykę, ale miały również wpływ na politykę i na kształtowanie się obyczajów: Mick Jagger, Twiggy, Sex Pistols, The Who, Rod Stewart, Peter Sellers, Freddie Mercury, Keith Richards, Jerry Hall, Elton John, Kate Moss i wielu innych.
Vivienne nie ograniczała się tylko do projektowana mody, zawsze interesowały ją sprawy społeczne i polityka. Aktywnie brał udział w pokojowych kampaniach i do dziś jest znaną aktywistką-anarchistką. Jej biografia kończy się przesłaniem skierowanym przeciwko kapitalistycznemu światu, zawiera również słownik pojęć, które maja pomóc zrozumieć, jak funkcjonuje świat i polityka.
Moda lat 50′ i tło obyczajowe
Najważniejszym jednak motywem tej książki jest sama moda. Vivienne opowiada z detalami, jak wyglądały ubrania z czasów jej dzieciństwa i młodości, co nosiła ona i jej koleżanki, o jakich ciuchach marzyła, jak kupiła swoje pierwsze szpilki, co potrafiła sama uszyć i jaką frajdę jej to sprawiało. Do tego dochodzą szczegółowe opisy rozwoju stylu mody Vivienne Westwood, głównie punkowego, ale pojawiają się też jej słynne T-shirty z kontrowersyjnymi napisami oraz oczywiście późniejsze, bardziej współczesne kolekcje.
Książka o Vivienne Westwood jest znakomitą historią mody XX wieku, więc jeżeli interesują Cię przemiany, jakie następowały w świecie mody, szczegóły ubiorów i dodatków, a także fryzur, makijaży i całej duchowej otoczki rewolucji tamtych lat, zwłaszcza 60’, 70’ i 80’, a także to jak obecnie działa duże przedsiębiorstwo modowe – to koniecznie sięgnij po biografię tej wyjątkowej projektantki.
Po pokazie wokół Vivienne kłębi się masa dziennikarzy modowych. Kamery, telewizyjne relacje na żywo: to epicentrum, nawet jeśli tak krótkotrwałe, medialnego tornada w ciągu Tygodnia Mody. Vivienne pozostaje nieporuszona. Jako chyba jedyna kobieta w sali niespecjalnie przejmuje się swoim strojem czy wyglądem, przekonana, że jej stylu nic nie zaćmi.*
* „Vivienne Westwood”, autorzy: Vivienne Westwood i Ian Kelly, przełożyła z angielskiego Anna Rojkowska, Wrocław 2016, Wydawnictwo Bukowy Las. Wszystkie cytaty pochodzą z ww. książki.
Dodaj komentarz