Home » Fajne filmy » Romantyczne Melodramaty » Burzliwy romans studentki i wykładowcy. Philip Roth „Konające zwierzę” i film „Elegia” Recenzja

Burzliwy romans studentki i wykładowcy. Philip Roth „Konające zwierzę” i film „Elegia” Recenzja

Ona ma 24 lata, a on 62. Studentka i profesor, pełna uroku posągowa piękność i starzejący się mężczyzna, który zawsze wybierał w życiu wolność i brak zobowiązań. Consuela, Kubanka studiująca amerykańską literaturę, jest zafascynowana inteligencją, sławą i dokonaniami swojego wykładowcy Davida Kepesha, a on szaleje za jej młodym ciałem, zwłaszcza za obfitym biustem w rozmiarze D. Ona chce rozmawiać o literaturze i o sztuce, a jego interesuje tylko seks.

Czytając kolejne już polskie wydanie książki „Konające zwierzę” Philipa Rotha miałam przed oczami śliczną Penélope Cruz i wspaniałego Bena Kingsleya, którzy wcielili się w role Consueli i Davida w ekranizacji tej powieści z 2008 roku zatytułowanej „Elegia”.

Film co prawda nie zdobył uznania krytyków, ale za to wzbudził zachwyt publiczności. Książka oczywiście zawiera znacznie więcej niuansów i przemyśleń głównego bohatera Davida Kepesha, no i przede wszystkim jest napisana przez najwybitniejszego żyjącego amerykańskiego pisarza, więc ma jego niepowtarzalny styl, ironię i mocne, naturalistyczne wręcz opisy seksu i męskiego pożądania – tego nie dało się pokazać w filmie.

Romans, melodramat, traktat o obyczajach

Philip Roth „Konające zwierzę”

Philip Roth Konające zwierzę recenzja książki opinie
Philip Roth „Konające zwierzę” okładka książki

„Konające zwierzę” może być dla niektórych tylko efektowną, melodramatyczną historią namiętnego romansu pięknej studentki i cynicznego wykładowcy, który za wszelką cenę pragnie pozostać niezależny, ale wielu czytelników odczytuje w niej problemy współczesnego świata, który musi się zmierzyć z obyczajową wolnością wywalczoną w burzliwych latach 60. XX wieku.

David Kepesh jest typowym dzieckiem rewolucji seksualnej, która się wtedy dokonała. Wyzwolony z wszelkich ograniczeń, wyrachowany i nastawiony wyłącznie na czerpanie z życia przyjemności, a zwłaszcza na seksualne podboje wśród równie wyzwolonych studentek.

Romans z Consuelą rujnuje jego spokojny, hedonistyczny żywot akademickiego podrywacza, po pierwsze dlatego, że ona jest najpiękniejszą dziewczyną, jaką miał do tej pory, a po drugie, że po raz pierwszy zaczął się emocjonalnie angażować. Za nic w świecie nie nazwałby tej relacji związkiem, bo to byłby zamach na jego świętą niezależność, nigdy też by się z nią nie ożenił (już raz popełnił ten idiotyczny błąd), ale za to opętała go niepohamowana zazdrość – uczucie, którego wcześniej nie doświadczał.

Porażające piękno i czar kobiety z marzeń

David wciąż zachwycał się klasyczną urodą Consueli, opisy jej wdzięków, cudnego biustu, całej sylwetki i jej erotycznego powabu są liczne i bardzo sugestywne:

Nie wygląda na studentkę, przynajmniej nie na typową studentkę. To nie przerośnięta nastolatka, niechlujna i potargana, stale na kogoś pozująca. Consuela Castillo wysławia się kulturalnie, jest opanowana i ma nienaganną postawę – wydaje się wiedzieć coś o dorosłym życiu, włącznie z tym, jak należy siedzieć, wstawać i się poruszać. Wykładowca wchodzący do sali widzi z miejsca, że ta dziewczyna albo już wie, albo chce wiedzieć więcej niż inne. Jej styl ubierania się. Nie nazwałbym go szykownym, nie mam w nim cienia ekstrawagancji – ale zacznijmy od tego, że Consuela Castillo nigdy nie nosi dżinsów, nawet wyprasowanych.

Ubiera się starannie, z dyskretną elegancją, w spódnice, sukienki i szyte na miarę spodnie. Nie po to, aby ująć sobie zmysłowości, ale raczej by dodać profesjonalizmu – nosi się jak atrakcyjna sekretarka prestiżowej firmy adwokackiej. Jak osobista sekretarka prezesa banku. Kremowa jedwabna bluzka pod szytym na zamówienie granatowym żakietem ze złotymi guzikami, płaska torebka z kosztownej skóry, dopasowane do torebki niskie sztyblety i szara spódniczka z lekko elastycznej dzianiny, podkreślająca kształty ciała tak subtelnie, jak na nobliwą spódniczkę przystało. Fryzura naturalna, ale zadbana. Jasna karnacja, usta pełne o łukowatym zarysie, czoło wypukłe – lśniące, gładkie czoło o elegancji rzeźb Brâncuşiego.*

Żałuję, że widziałam wcześniej film „Elegia”, zanim przeczytałam tę książkę, bo teraz za nic nie mogę sobie wyobrazić innej Consueli niż Penelope Cruz 🙁

Burzliwy romans studentki Philip Roth Konające zwierzę Elegia film z Penelope Cruz Recenzja
Penelope Cruz w filmie „Elegia”, ekranizacji książki Philipa Rotha „Konające zwierzę”. Melodramat, dramat obyczajowy. Zdjęcie: materiały prasowe dystrybutora filmu

Życie bez zobowiązań

Wolność czy zniewolenie?

To jeden z głównych problemów przewijających się w tej książce. David Kepesh wyzwolił się przed laty z twierdzy, którą było dla niego małżeństwo i od tej pory bez żadnych ograniczeń moralnych korzystał z uroków wolności. Wolność i jeszcze raz wolność, „przywiązanie to wróg”, a stałe partnerstwo było dla niego przejawem infantylizmu. Niezależność stała się w końcu jego obsesją i niemalże religią, tym samym stała się dla niego pułapką. Dopiero przy Consueli zobaczył w całej jaskrawości, jak bardzo stał się niewolnikiem własnej wolności.

Polecam Ci szczerze tę znakomitą powieść, ale ostrzegam, że nie jest to typowa kobieca literatura, czysto rozrywkowa i łatwa. Przygotuj się raczej na wyrafinowany humor, ironię i sarkazm, a także na brutalne miejscami dywagacje o naturze ludzkiej, a zwłaszcza męskiej 😉 Na koniec przytoczę jeszcze interesujący fragment tej książki opisujący stosunek kobiet do własnego ciała:

Zaobserwowałem, że kobiety są na ogół niepewne własnego ciała, nawet te o urodzie bez skazy, jak Consuela. Nie każda wie, że jest piękna. Taką świadomość mają tylko kobiety określonego typu. Pozostałe skarżą się na nieistotne szczegóły. Często mają odruch ukrywania piersi – ze wstydu, którego istoty nie jestem w stanie przeniknąć. Trzeba je długo przekonywać, zanim odsłonią piersi ze szczerą przyjemnością i zaczną czerpać autentyczną radość z tego, że się na nie patrzy. Nawet te szczególnie hojnie obdarzone przez los. Tylko nieliczne obnażają się bez skrupułów, a te akurat nie mają najczęściej modelowych piersi, o jakich marzy każdy mężczyzna.*

„Elegia” (Elegy) film 2008

  • Reżyseria Isabel Coixet
  • Produkcja USA 2008 rok
  • Gatunek: melodramat, dramat obyczajowy
  • Czas trwania filmu: 108 minut

Scenariusz na podstawie książki

Scenariusz filmu powstał na podstawie książki Philipa Rotha „Konające zwierzę” (The Dying Animal), w Polsce dostępne jest aktualnie jej wydanie w tłumaczeniu Jolanty Kozak (Kraków 2016, Wydawnictwo Literackie). Wszystkie cytaty pochodzą z tej książki.

Obsada

Penélope Cruz, Ben Kingsley, Patricia Clarkson, Dennis Hopper, Peter Sarsgaard, Deborah Harry, Sonja Bennett, Chelah Horsdal, i inni.

Jedną z najwybitniejszych powieści Philipa Rotha jest nagrodzona Pulitzerem „Amerykańska sielanka” – przeczytaj jeszcze moją recenzję ekranizacji tej książki w reżyserii Ewana McGregora: „Amerykańska sielanka” film Ewana McGregora z Dakotą Fanning

Dobre romanse i filmy o miłości

  1. „Maudie” wzruszający melodramat, film biograficzny o malarce chorej na zapalenie stawów
  2. „Sprzymierzeni” melodramat, film sensacyjny w stylu retro z Bradem Pittem i Marion Cotillard
  3. „Światło między oceanami” melodramat, film o miłości. Michael Fassbender i Alicia Vikander
  4. „Carrie Pilby” amerykańska komedia o genialnej dziewczynie, film romantyczny
  5. „Na karuzeli życia” film o miłości do młodszego mężczyzny, romans w stylu retro
Udostępnij ⬇ Prześlij w wiadomości ⬇ Skomentuj ⬇

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *