Spis treści
Czy kobiety i mężczyźni funkcjonują na rynku pracy jako pełnoprawni partnerzy? Z czego wynika tak silna dominacja mężczyzn w większości sfer życia? Czy kobiety rzeczywiście są słabą płcią? Dlaczego kobiecy punkt widzenia bardzo często ma dużo mniejszą siłę przebicia? Artykuł gościnny*
Rola kobiety w życiu i rola kobiety w pracy
Najczęściej to z gruntu rodzinnego wynosimy pewność siebie oraz to, jako rolę mamy pełnić w życiu. Już w domu rozgrywa się tzw. konflikt płci. Męska rola sprowadzana jest głównie do zapewnienia bytu rodzinie, natomiast kobiety zwykle odpowiedzialne są za wychowanie dzieci i dbanie o dom.
Często ten model przenoszony jest na rynek pracy, na którym mamy do czynienia z zawodami „typowo kobiecymi” i „typowo męskimi”. Jest to związane ze stereotypowymi zadaniami przypisanymi danej płci. I tak np. kobiety przodują w rolach kosmetyczek, opiekunek, czy pielęgniarek, natomiast mężczyźni lepiej sprawdzają się w takich zawodach jak mechanik, kierowca, czy górnik.
Kto jest lepszy w pracy: kobieta czy mężczyzna?
Konflikty zawodowe bądź zagorzała konkurencja wynika nie tylko z naszej płci, ale także z kompetencji, jakie posiadamy. Płeć nie warunkuje tego czy jesteśmy lepszymi, czy gorszymi pracownikami.
Reklama mojej książki o wizerunku w pracyKobietom z reguły przypisuje się takie cechy, jak dokładność, cierpliwość, łagodność, emocjonalność itp., jednocześnie poddając w wątpliwość ich wydajność, jako pracowników.
Dla mężczyzn najistotniejszy jest zysk i koncentracja na osiąganiu wyników. Postrzegani są jako wojownicy, którzy na pierwszym miejscu stawiają efektywność działań. Przypisujemy im takie cechy jak stanowczość, waleczność, bezwzględność, umiejętności negocjacyjne i odporność na stres.
Najlepszym przykładem wyróżniającym obie płcie jest sposób rozwiązywania konfliktów. Kobiety z reguły wyróżniają się postawą łagodzącą wszelkie spory, wolą się wycofać i zrezygnować z konfrontacji. Często wynika to też ze stereotypu wyniesionego z domu, cechującego się brakiem wiary we własne możliwości. Mężczyźni za to przyjmują postawę defensywną. Często dążą do tego, by obniżyć wartość kobiet na rynku pracy poprzez podkreślanie ich zobowiązań rodzinnych czy rzekomego braku kwalifikacji.
Dlaczego kobiety mają gorzej?
Głównymi przyczynami hamującymi wejście kobiet na rynek pracy są bariery psychologiczne. Najważniejsze to zerwanie z tendencją myślenia o sobie „słaba płeć”, „gorsza płeć”. Kobiety zwykle obawiają się „być pierwsze”, ponieważ kwestionują swój potencjał i kwalifikacje.
Dlaczego tak się dzieje? Przede wszystkim wynika to z tego, że nie znamy naszych talentów, pasji, nie potrafimy również sprecyzować naszego profilu osobistego. Z tego powodu warto się rozwijać i poznawać siebie, by dowiedzieć się, w czym czujemy się najlepiej, a jakie obszary powinnyśmy u siebie udoskonalić.
Boimy się, że nikt nas nie doceni. Ten brak wiary we własne możliwości sprawia, że nasze osiągnięcia przypisuje się czynnikom od siebie niezależnym, np. szczęściu, czy sprzyjającym okolicznościom, a nie posiadanym umiejętnościom.
Co na pewno pomoże kobiecie na rynku pracy?
Składając CV do firmy na ważne stanowisko, powinnyśmy przestać skupiać się na tym, że i tak pewnie nam się nie uda, albo, że nie nadajemy się do tej pracy. Przez takie nastawienie jesteśmy w stanie rzeczywiście wmówić sobie, że tak jest naprawdę.
To, co na pewno pomoże nam zbudować pewność siebie i wyróżnić się spośród konkurentów, to systematyczne dokształcanie się. Liczne kursy i szkolenia będą dodatkowymi atutami podwyższającymi kompetencje i zwiększającymi nasze szanse na rynku pracy. Warto pomyśleć o takiej inwestycji we własny rozwój już na etapie studiów. Niezaprzeczalnie ułatwi to start.
Jaki profil zawodowy możesz wybrać?
Decydując się na studia, warto też skrupulatnie przeanalizować sytuację na rynku pracy i znaleźć niszę. Dzisiaj brakuje wysoko wykwalifikowanych specjalistów, doświadczonych inżynierów i osób o profilu technicznym – w tych dziedzinach zdecydowanie mamy za mało kobiet. Kobiety z wykształceniem inżynierskim mają największe szanse na karierę w budownictwie, w branżach sanitarnych, technologicznych czy chemicznych, pomimo to nadal stanowią mały procent w porównaniu do mężczyzn.
Może warto zainteresować się bliżej właśnie tymi dziedzinami? Błędem jest też wybieranie przez młode kobiety już na etapie studiów specjalizacji typowych dla swojej płci. Studiując np. chemię, może warto pomyśleć o innej specjalności niż kosmetologia? W przyszłości taki wybór może skutkować niższym wynagrodzeniem, trudnościami w awansie czy brakiem szans na wyższe stanowisko.
Rodzina, kariera czy pasje?
Często też kobiety stają przed dylematem: rodzina czy kariera? Rezygnowanie z któreś z tych opcji nie jest wcale konieczne. Należy tylko pamiętać o odpowiednio dostosowanym systemie pracy i wybrać np. pracę na niepełny etat lub pracę zdalną. Matki z małymi dziećmi mają prawo do skorzystania z dłuższych przerw w pracy. Jednak inicjatywa w tym zakresie najczęściej należy do pracodawców, to oni powinni docenić młode matki i dostrzec w nich odpowiedzialnych pracowników, którzy doskonale radzą sobie z organizacją pracy i terminowością zadań.
Warto również podjąć działania wzmacniające nasze kobiece poczucie wartości. Dobrym pomysłem jest zwrócenie uwagi na działalność licznych organizacji kobiecych, najlepiej lokalnych. Dzięki nim zainspirujemy się do działania i stworzymy sobie drogę do nowych możliwości.
Nie chodzi o to, by generalizować i przyklejać kobietom czy mężczyznom poszczególne etykiety. Tak naprawdę wszystko zależy od profilu psychologicznego i natury każdego człowieka. Jakiekolwiek próby konkurowania z mężczyznami i toczenie bojów o bycie najlepszym nie ma sensu. Można się przecież uzupełniać w osobowości i predyspozycjach zawodowych. Każdy człowiek jest inny i płeć nie powinna odgrywać na polu zawodowym żadnego znaczenia.
* Autorką artykułu jest Weronika Sierant z firmy Smart MBC, śródtytuły pochodzą od Redakcji.
Dodaj komentarz