Jak poradzić sobie z apodyktyczną i wredną szefową w pracy?

Spis treści

Była dziś u mnie koleżanka i opowiedziała mi taką oto historię, która wydarzyła się u niej w pracy:

Wezwała mnie dziś „na dywanik” moja szefowa. Wcześniej od samego rana ignorowała moją obecność, nie odpowiedziała nawet na moje „dzień dobry”. Czułam, że coś jest nie tak, ale oczywiście nie wiedziałam, o co jej chodzi. Była obrażona i wkurzona, a napięcie w naszym dziale rosło. Kiedy dostałam maila, że mam do niej iść, słabo mi się zrobiło, od razu skoczyło mi ciśnienie, odechciało mi się żyć, ale grzecznie poszłam. I co się okazało? Że wczoraj nie wysłałam oferty do jednego klienta, który był na dodatek jej znajomym, i że podobno ona mi o tym mówiła aż dwa razy. A to nieprawda!

Było tak: owszem, rozmawiałyśmy o ofercie do tego klienta dwa razy, ale to szefowa miała mu ją wysłać, właśnie dlatego, że go dobrze znała. I to ona zapomniała to zrobić, ale dziś rano dowiedział się o tym prezes i zrobił jej awanturę, wiec ona zrzuciła całą winę na mnie. I jeszcze musiała zademonstrować całej firmie, że to moja wina, dlatego chodziła cały dzień taka wkurzona.

Reklama Ebook książka o wizerunku w pracy Reklama mojej książki o wizerunku w pracy

Szefowa apodyktyczna, wredna, czy nieprofesjonalna?

Czy miewałaś w swoim życiu podobne sytuacje? Kiedy szefowa (lub szef) obwiniała Cię o swoje błędy albo o błędy innych? Kiedy bez skrępowania wykorzystywała to, że może Tobą rządzić i w żywe oczy zaprzeczała faktom, żeby chronić siebie? Co możesz zrobić w sytuacji, kiedy jesteś podwładną i masz słabszą pozycję w firmie?

Problem polega na tym, że tego rodzaju zachowanie menedżera jest absolutnie nieprofesjonalne i właściwie rzadko jest opisywane w klasycznych podręcznikach do zarządzania, bo teoretycznie taka sytuacja nie powinna mieć miejsca w żadnej firmie. Takie zachowanie szefa jest nie do pomyślenia, ale przecież się zdarza, prawda?

U nas szefowa rządzi, a nie zarządza – niestety w polskich firmach, często tak się dzieje. Rządzi, to znaczy, że z pracownikiem może zrobić prawie wszystko, zwłaszcza wtedy, kiedy jest problem z zatrudnieniem w danej branży. A pracownik nawet nie piśnie, a jeżeli będzie się buntował, to wiadomo, że jego dni będą policzone.

Jak radzić sobie z wredną szefową?

Jak okiełznać apodyktyczną, wredną, no i na dodatek nieprofesjonalną szefową (kierowniczkę, dyrektorkę, prezeskę)? Przedstawię tu kilka możliwości, które możesz wykorzystać albo chociaż się nad nimi zastanowić. Wiem, że nie wszystko Ci się spodoba…

Bądź grzeczna, przytakuj, zgódź się z jej zarzutami, przeproś i wracaj do pracy. Szefowa na pewno doceni takie zachowanie, ale w przyszłości może ponownie wykorzystać Twoją uległość.
Oczywiście, bądź grzeczna, ale powiedz, że to nie Twoja wina, przedstaw swoją wersję wydarzeń, ale przyznaj, że mogło tu zajść nieporozumienie i w przyszłości postarasz się o bardziej klarowną komunikację na temat Twoich zobowiązań. Na koniec też przeproś. Szefowa nie będzie do końca zadowolona z Twojego zachowania, ale będzie mogła bez szwanku dla siebie uznać tę sprawę za zakończoną. Przyjmie przy okazji do wiadomości, że powinna się jednak z Tobą trochę liczyć.
Cały czas bądź grzeczna, ale powiedz, że to nie Twoja wina, przedstaw swoją wersję wydarzeń i stanowczo daj jej do zrozumienia, że nie życzysz sobie takiego traktowania w przyszłości i zapytaj ją (grzecznie!) czy nie mogłaby ważnych poleceń przesyłać Ci mailem, wtedy unikniecie podobnych nieporozumień. Szefowa nie będzie zadowolona z tej rozmowy, będzie wiedziała, że ciężko jej będzie Tobą rządzić, i że w przyszłości powinna na Ciebie uważać. Nie zwolni Cię może od razu, ale kiedy przyjdą trudne czasy i będzie musiała np. ograniczyć personel, a do wyboru będzie miała Twoje koleżanki, które postępują wyłącznie wg punktu 1., to raczej one pozostaną w firmie…
Możesz jeszcze oczywiście być niegrzeczna i zrobić jej awanturę. To możesz zrobić zawsze – w tym przypadku długo z nią nie popracujesz.

Szukaj nowej pracy!

Cóż, wybór należy do Ciebie. Jeżeli zależy Ci na tej pracy i na razie nie masz innych możliwości, to ja polecałabym zastosować się do punktu 2. Jednocześnie rozglądaj się za inną pracą, napisz sobie CV, popytaj wśród znajomych – może uda Ci się wcześniej czy później coś zmienić w swoim życiu 🙂

Jeszcze dodam, że jak najbardziej moje rady będą miały zastosowanie w przypadku szefów-mężczyzn, ale ponieważ jesteśmy na blogu skierowanym do kobiet, pozwalam sobie często na „kobiecy punkt widzenia” oraz na przedstawianie wielu sytuacji używając licznych feminatywów.