Jak nie przejmować się opinią innych? Dlaczego tak bardzo przejmuję się tym, co ludzie powiedzą?

Dbanie o swój wizerunek stało się ostatnio modne, ale przecież od zawsze ludzie zmagali się z dostosowaniem się do opinii innych. Wydawałoby się, że minęły już te czasy, kiedy nadrzędną rolę w życiu ludzi pełniły konwenanse, konwencje, niepisane zasady i bezwzględne społeczne reguły, a jednak wciąż większość z nas nadal przejmuje się tym, co „ludzie powiedzą”, a są i tacy, którzy przed opinią innych odczuwają chorobliwy lęk.

Dlaczego tak się przejmujemy zdaniem innych na nasz temat? Czy lęk przed oceną ludzi jest szkodliwy? Kiedy powinniśmy się przejmować opiniami innych, a kiedy robić to co nam się podoba? Jaki wpływ ma opinia innych ludzi na nasze życie? I wreszcie: Jak poradzić sobie z lękiem przed osądzaniem nas przez innych? Na te pytania odpowiem w niniejszym artykule.

Dlaczego przejmuję się tym, co ludzie o mnie powiedzą? Przyczyny

Przyczyn lęku przed osądem innych może być wiele, ale wymienię według mnie najważniejsze:

Negatywne cechy naszego charakteru

• Nadmierna duma,
• chorobliwa ambicja.

Lęki wyniesione z dzieciństwa

Przekazane przez rodziców i otoczenie przekonanie, że negatywna opinia innych nam zaszkodzi, że:

• nie osiągniemy sukcesu w życiu,
• będziemy gorzej traktowani,
• nie będziemy lubiani i szanowani,
• ucierpi nasza reputacja,
• stracimy dobre imię,
• ośmieszymy się.

Do tego dochodziło jeszcze przekonanie (naszych rodziców), że staranie się o aprobatę innych ludzi jest strasznie ważne, ważniejsze niż nasze potrzeby i dobre samopoczucie.

Skutki lęku przed opinią innych

• Nie żyjemy tak, jakbyśmy chcieli, tylko tak, żeby inni nie mieli żadnych uwag.
• Nosimy tylko takie ubrania, które mogą spodobać się innym, a nie takie, które się nam podobają.
• Nie mówimy tego, co myślimy, tylko to, co inni chcą usłyszeć.

Wielu ludzi całe swoje życie przyporządkowało opinii innych (zarówno rodziny, jak i otoczenia). Ze względu na opinię innych wybrali odpowiednie zawody i poszli na odpowiednie studia, wybrali partnera życiowego (męża/żonę), takiego, żeby się podobał rodzinie i znajomym, a nawet dochodzi do tego, że organizują swoje prywatne uroczystości (imieniny, urodziny, itp.), bo tak wypada (ale w duchu narzekają i wściekają się, że „muszą to robić”, chociaż nie mają na to najmniejszej ochoty).

Swoim dzieciom też wybierają zawody i partnerów ze względu na opinię otoczenia. Na uroczystości do rodziny i znajomych chodzą z przymusu (opowiadają potem innym, że mają dość, itp., ale posłusznie biorą w tym udział). Są też takie osoby, które telefonują do innych (znajomych i rodziny) tylko dlatego, że wydaje im się, że muszą. Bo jak tego nie zrobią, to co oni sobie o nich pomyślą?

No właśnie co ludzie sobie o mnie pomyślą? Co POWIEDZĄ!!! Jakie to będzie straszne, ojej!

Przekonanie o tym, że świat się nam zawali, jeżeli inni coś źle o nas powiedzą, jest zupełnie nieracjonalne, szkodliwe i po prostu głupie. „Świat może się zawalić” jeżeli swoim zachowaniem zrobimy komuś realną krzywdę, a nie wtedy, kiedy ten ktoś powie, że np. zwariowaliśmy albo coś robimy źle.

Podporządkowanie się opinii innych dotyczy bardzo wielu dziedzin w naszym życiu i czasem nawet sobie nie zdajemy z tego sprawy, że podejmujemy decyzje ze względu na innych, a nie dlatego, że my tego naprawdę chcemy.

Przykłady podejmowania decyzji ze względu na innych

1) Dziewczyna nie umówi się na randkę z chłopakiem, ponieważ jest za niski, za gruby, jest niepełnosprawny, ma inny kolor skóry, nikt go nie lubi itd. (sympatyczny, mądry, czuły, no ale jak ja będę z nim wyglądała?) – te wszystkie przyczyny nieumówienia się z danym chłopakiem na randkę spowodowane są silnym uzależnieniem od opinii otoczenia. Gdyby ta dziewczyna była wolna od takich lęków, swoją decyzję podjęłaby ze względu na zupełnie inne kryteria.

2) Albo odwrotnie – umawiasz się na randkę z kimś tylko dlatego, że dobrze wygląda, jest zabawny i inni uważają go za superfaceta, a nie bierzesz pod uwagę tego, że jest arogancki, lekceważy kobiety albo na przykład jest lekkomyślny, niesłowny czy nadużywa alkoholu (ciekawe, że wielu kobietom to zupełnie nie przeszkadza).

Jedna randka to brzmi niewinnie, ale jeżeli ona wpłynie na całe Twoje życie? Na życie Twoje i Twoich dzieci? Czy uświadamiasz sobie to, że wybory, których dokonujesz pod wpływem opinii innych ludzi, są aż tak znaczące? I że mogą być szkodliwe?

Czy opinia innych ludzi może nam pomóc?

To oczywiście prawda, że nie można przesadzać, i że opinia innych czasem się przydaje, np. kiedy ktoś nas ostrzega przed jakimś człowiekiem, przed zaangażowaniem się w ryzykowny biznes, czy np. przed kupnem sprzętu, przedmiotu itp.

Opinia drugiego człowieka jest wartościowa wtedy, kiedy jest merytoryczna, uzasadniona konkretną przyczyną związaną na przykład z naszym bezpieczeństwem, a nie z tym czy coś „wypada” zrobić lub czy coś się będzie innym podobało lub nie.

Jak nauczyć się nie przejmować opinią innych?

1. Uświadom sobie przyczyny swojego lęku przed oceną innych ludzi.
2. Uświadom sobie przyczyny swojego zbyt usilnego pragnienia przypodobania się innym ludziom.
3. Kiedy podejmujesz jakąś decyzję, zastanów się, dlaczego akurat taką opcję wybrałaś (zacznij od najprostszej sprawy, czyli od swojego ubioru, a potem przejdź do wyboru znajomych, szkoły, pracy, itp.).
4. Zastanów się, jakie decyzje ostatnio podejmowałaś i które z nich były podjęte pod wpływem innych (nie były do końca Twoje)
5. Pomyśl, jak byś mogła się ubierać, gdyby w ogóle nie zależało Ci na opinii innych ludzi.
6. Zastanów się też jakie czynności w ciągu roku wykonujesz tylko dlatego, żeby innych zadowolić lub ze strachu przed ich osądem.
7. Pomyśl, jak wyglądałoby Twoje życie, gdyby wcale nie zależało Ci na opinii innych ludzi.

Na ostatni punkt poświęć więcej czasu, nawet kilka dni. Wypisz sobie w punktach, jaką szkołę byś skończyła, jakiego byś miała partnera lub partnerkę, jak byś się ubierała, gdzie byś mieszkała i z kim, jaki tryb życia byś prowadziła, gdzie byś zaczęła chodzić i co robić (pasje, sporty, rozrywki, itp.), albo czym przestałabyś się zajmować.

Na koniec wybierz z tej listy trzy rzeczy, które jesteś w stanie zrobić po swojemu i bez względu na opinię rodziny, znajomych i otoczenia – i je zrealizuj. Początki będą trudne, może nie wszystko od razu się uda, ale warto próbować.

Dlaczego warto być niezależnym od opinii innych ludzi?

Jeżeli nauczymy się nie przejmować za bardzo opinią innych ludzi, to szybko okaże się, że nasze życie się zacznie zmieniać. Po prostu zaczniemy żyć tak, jak chcemy, według naszych prawdziwych potrzeb. I nagle zdamy sobie sprawę z tego, jak bardzo byliśmy sfrustrowane. Że czułyśmy na sobie uciążliwe spojrzenia innych i ich wyimaginowane (lub prawdziwe) myśli, które wpływały na nasze życie.

Ale uwaga! Na początku (przez pierwsze 2-3 lata!) nasza rodzina i znajomi wcale nie będą zachwyceni zmianą naszej życiowej postawy i naszą nagłą niezależnością. Będą nam dawali do zrozumienia, że to nie w porządku, że coś z nami nie tak albo wręcz mogą się pojawić kłótnie i awantury z powodu zmiany naszego zachowania, stylu bycia i sposobu na życie.

I jeszcze jedna sprawa: cały powyższy artykuł dotyczy prywatnego życia człowieka, czyli tego, jaki powinniśmy mieć stosunek do naszych decyzji w życiu prywatnym, jako osoby, kobiety, żony, matki, dziecka itp. Zupełnie inaczej traktuje się życie zawodowe i nasz publiczny wizerunek w związku z zawodem, jaki wykonujemy lub z firmą, której jesteśmy pracownikiem lub właścicielem – ale to już jest temat na kolejny artykuł.

Polecane artykuły

1. Jak zrobić dobre pierwsze wrażenie? Czy pierwsze wrażenie ma znaczenie?
2. Odczuwam lęk przed ośmieszeniem. Boję się kompromitacji. Co robić?
3. Jak kreować swój wizerunek? Kształtowanie wizerunku osoby, kreowanie siebie
4. Wizerunek kobiety w reklamie, w sieci, mediach społecznościowych a nasze przekonania