Jak być sobą? Bycie sobą w związku, w pracy, w szkole. Chcę być sobą, ale nie wiem jak

Chcę być sobą, ale nie wiem jak to zrobić. Co to znaczy być sobą? Czy jestem sobą, kiedy rozmawiam z rodziną, z przyjaciółmi, z szefem, z partnerem? Dlaczego tak bardzo chcemy być sobą i dlaczego tak trudno nam to przychodzi?

Najszczęśliwsza jesteś wtedy, kiedy czujesz spokój, odprężenie i kiedy jesteś zrelaksowana. Czy są wokół Ciebie ludzie, w których obecności możesz tak się czuć? Chociaż jeden człowiek? Jeżeli tak, to masz wielkie szczęście, oznacza to jednocześnie, że najprawdopodobniej właśnie przy tej osobie, przy tych ludziach jesteś sobą. Nie spinasz się przy nich, bo nie musisz niczego udawać i nie musisz stwarzać żadnych pozorów.

Jednak może się zdarzyć, że nie znasz ani jednego człowieka, przy którym jesteś sobą i wcale nie będziesz wyjątkiem. Wielu ludzi nie potrafi być sobą, dlatego są:

• zblokowani,
• spięci,
• nerwowi,
• mają lęki,
• boją się ośmieszenia,
• boją się gniewu innych ludzi.

Bywają też ludzie, którzy udają i stwarzają pozory, że są szczęśliwi, dowcipni i wyluzowani, a w rzeczywistości to udawanie jest dla nich uciążliwe i dopiero w domu, kiedy nikt ich nie widzi, potrafią naprawdę się rozluźnić.

Dlaczego nie jestem sobą?

Dlaczego udaję kogoś innego?

Dlaczego boimy się pokazać ludziom nasze prawdziwe oblicze? Przede wszystkim dlatego, że nie wierzymy, że inni zaakceptują nas takimi, jakie jesteśmy, mamy niską samoocenę i brakuje nam pewności siebie. Albo odwrotnie: możemy też mieć zbyt wysokie wyobrażenie o własnej wartości, dumę i wygórowane ambicje – to też bardzo przeszkadza w byciu sobą, bo koniecznie chcemy wyglądać na doskonałe, mądre i szczęśliwe, nawet jeżeli takie nie jesteśmy.

Udajemy więc i stwarzamy pozory własnej doskonałości, cały dzień poza domem jesteśmy spięte i zestresowane. Nasz uśmiech nigdy nie jest dość szczery i nie potrafimy się swobodnie roześmiać pełnym głosem w obecności innych ludzi.

To jest oznaka, że zagubiłyśmy się w rzeczywistości i straciłyśmy kontakt same ze sobą. To oznacza też, że powinnyśmy zastanowić się nad tym problemem i spróbować go zlikwidować.

Dlaczego ważne jest, żeby być sobą?

Ciągłe udawanie przed światem, że jest się inną osobą, niż w rzeczywistości prowadzi do przewlekłego stresu, może być przyczyną wielu chorób, otyłości, nerwicy, zmian skórnych, i wielu innych, których podłożem jest stres i nieustanne napięcie. Ponadto nasze kontakty z innymi ludźmi są niepełne, sztuczne, często wymuszone.

Może się zdarzyć, że osoba, która nie potrafi być sobą, będzie umiała nawiązać wyłącznie kontakty zawodowe, w pracy, gdzie łatwiej jej będzie zapanować nad wykreowanym pieczołowicie wizerunkiem, gdzie brak swobody i wymuszone uśmiechy będą całkiem „naturalne”.

A po pracy, w życiu prywatnym zabraknie ludzi, którzy będą chcieli z taką osobą iść na pogaduszki czy na imprezę, bo jest zbyt sztywna i za bardzo się pilnuje. Owszem, mogą znaleźć się ludzie, którzy mimo wszystko czasem się z taką osobą spotkają, ale to będą ludzie do niej podobni – tak samo sztywni i udający innych, niż są naprawdę.

Ludzie, którzy nie są sobą, stwarzają sobie pozorny świat, który ich uwiera, ale mimo to nie zawsze chcą z niego wyjść, bo się boją. Czują się w nim bezpieczni, bo mają wrażenie, że panują nad swoim życiem. Boją się, że jeżeli opuszczą swój wymyślony świat, to zginą albo stracą wszystko, co sobie wypracowali – pozycję społeczną, popularność, pieniądze, uznanie. A że ciągle na coś chorują, mają problemy z koncentracją, zmienne nastroje, borykają się z nadwagą, ciągle poszukują cudownych leków i diet, które powinny wszystkiemu zaradzić – no, cóż.

A gdyby się okazało, że wystarczy, żeby byli sobą i wiele z tych problemów zniknie? Tak wiem, trudno w to uwierzyć.

Jak być sobą? Czy można się nauczyć być sobą?

Bycie sobą w związku, w pracy, w szkole

Zawsze można powrócić do własnej osobowości, do prawdziwego „ja”, ale nie można tego zrobić jednego dnia, nawet jeden miesiąc nie wystarczy. Im jesteś starsza i im dłużej tkwisz w wykreowanej skórze, tym więcej czasu będziesz musiała poświęcić na powrót do prawdziwej siebie.

Dowiedz się jaka jesteś naprawdę i co ukrywasz przed światem.

To jest pierwszy krok, który musisz wykonać – rozważania nad własną naturą. Myślenie o tej sprawie może Ci zająć wiele dni, ale niekoniecznie. Przypomnij sobie chwile w życiu, kiedy byłaś naprawdę szczęśliwa i wyluzowana, pamiętasz takie? Przy rozważaniach nad własną tożsamością ważne jest, żebyś nauczyła się być szczera wobec siebie.

Nie każdy to potrafi, bo osoby, które ciągle udają, nawet przed sobą nie potrafią się ujawnić. Ale trzeba próbować i właśnie zacząć należy od zaprzyjaźnienia się ze sobą, od polubienia siebie i od tego, żeby przestać samą siebie oszukiwać.

Przestań wzorować się na innych, zazdrościć im i dostosowywać się do nich.

Ważna sprawa, bo prawdopodobnie chęci upodobnienia się do innych i dostosowania do różnych okoliczności, sprawiły, że zaczęłaś udawać inną osobę. Zapomnij o tym, jacy są inni ludzie, zapomnij o tym, czego inni od Ciebie oczekują, nie staraj się nikomu przypodobać – i nie bój się. Ci, którzy się od Ciebie odsuną, bo nie spodoba im się to, jaka jesteś naprawdę, nie będą warci Twojej uwagi. To będą „źli ludzie”, których od dawna powinnaś była wyeliminować ze swojego otoczenia.

Nie bądź sobą na siłę.

Bycie sobą nie oznacza, że będziesz od razu duszą towarzystwa i że swobodnie będziesz opowiadała dowcipy. To nie oznacza również tego, że będziesz bardzo wyluzowana, śmiała i bezczelna.

Bo może tak być, że masz naturę osoby cichej i spokojnej, więc zaakceptuj to. Zaakceptuj siebie prawdziwą, nawet jeżeli okaże się, że nie zostaniesz gwiazdą imprez albo że nie zrobisz oszałamiającej kariery w korporacji. Ważniejsze jest bycie sobą i życie zgodne z własną naturą, bo tylko wtedy będziesz mogła być szczęśliwa, a wraz z Tobą szczęśliwa będzie Twoja rodzina, dzieci, partner albo przyjaciele.

Zapisz się na jogę, ćwiczenia fitness, uprawiaj sport.

Dziwne zalecenie? Może trochę, ale praca nad sobą powinna obejmować umysł, duszę i ciało, ponadto wysiłek fizyczny porządkuje myśli i powoduje wydzielanie endorfin. W trakcie pracy nad sobą możesz przechodzić trudne chwile i jeżeli będziesz jednocześnie regularnie coś ćwiczyła, pomoże Ci to w zebraniu myśli i w koncentracji. Dodatkowo uzyskasz lepszą kondycję, większą pewność siebie i jędrną sylwetkę – w takiej postaci na pewno łatwiej Ci będzie siebie zaakceptować i pokazać się światu 🙂

Wskazówki, które opisałam pozwolą zacząć pracę nad sobą, nad rozpoznaniem własnego ja i nad dążeniem do tego, żeby pozbyć się lęków i przestać ukrywać swoją prawdziwą osobowość. Wiele zależy od Ciebie, od Twojej determinacji, przemyśleń i od tego czy bycie sobą uznasz za wartościowe.

Przeczytaj jeszcze artykuły, które pomogą w pracy nad byciem sobą: pierwszy o tym jak zdobyć pewność siebie, a drugi o tym jak siebie zaakceptować i polubić:

1. Jak zdobyć, zwiększyć pewność siebie? Jak być pewną siebie kobietą? Jak stać się pewnym siebie człowiekiem?
2. Brak pewności siebie, przyczyny. Niska samoocena, wskazówki, porady. Co robić, jak to zmienić?
3. Jak zaakceptować siebie i swój wygląd? Jak polubić siebie? Jak polubić swój charakter? Ćwiczenia
4. Jaka jest szara myszka? Kobieta, dziewczyna nieśmiała i małomówna, zamknięta w sobie