Home » Charakter Uczucia » Pewność siebie » Jestem nieśmiała i małomówna, dlaczego nikt mnie nie zauważa? Ludzie mnie ignorują

Jestem nieśmiała i małomówna, dlaczego nikt mnie nie zauważa? Ludzie mnie ignorują

Weszłaś do pokoju, ale nikt Ciebie nie zauważył? Powiedziałaś, co myślisz, ale nikt tego nie usłyszał? Podoba Ci się facet, ale nie zwraca na Ciebie uwagi? Jesteś nieśmiała, małomówna i zamknięta w sobie, czujesz się pomijana, ignorowana i lekceważona?

Im więcej jest takich sytuacji, tym bardziej pogrążasz się w przekonaniu, że jesteś niewiele warta i nie masz szans na pokazanie ludziom, że coś wiesz i że coś czujesz. I że też masz swoje potrzeby i chcesz zaznaczyć swoją obecność wśród ludzi. Nieśmiałość jest cechą, która przeszkadza w kontaktach towarzyskich, sprawia, że czujesz się sfrustrowana i boisz się nawiązywać nowe kontakty, bo nie wierzysz, że nowi ludzie Ciebie zaakceptują taką, jaka jesteś — czyli nieśmiałą, małomówną i zamkniętą w sobie szarą myszką.

Dlaczego nie jestem zapraszana na imprezy ludzie mnie ignorują nie zwracają na mnie uwagi
Dlaczego nie jestem zapraszana na imprezy? Ludzie mnie ignorują, nie zwracają na mnie uwagi. Zdjęcie: Pixabay

Nie jestem zapraszana na imprezy

To często się zdarza nieśmiałym i małomównym szarym myszkom. Znajomi, w pracy czy w szkole, nie biorą ich pod uwagę, kiedy organizują ciekawe imprezy – chyba że akurat brakuje im ludzi. Szare myszki nikomu się nie narażają, są sympatyczne i uczynne, ale zabawa z nimi nie jest porywająca. One potrzebują więcej czasu, żeby się odezwać, są przy tym ciche i nie eksponują publicznie swoich emocji.

Naprawdę zależy Ci, żeby być w takim hałaśliwym i powierzchownym towarzystwie?

Tak, wiem, oni są atrakcyjni, fajnie się bawią i marzy Ci się, żeby znaleźć się wśród nich, ale nie warto, żebyś starała się to osiągnąć za wszelką cenę. Źle to będzie wyglądało, poczujesz się z tym fatalnie i wcale nie osiągniesz oczekiwanego efektu.

W ostateczności tylko przez chwilę będą Cię tolerowali, a potem i tak pozostaniesz na marginesie. Bądź sobą, zaakceptuj swoją osobowość i poszukaj ludzi, z którymi będziesz mogła swobodnie porozmawiać, przy których poczujesz się pewnie, i dla których będziesz ważna. I szanuj te osoby.

Jestem nieśmiała i małomówna, dlaczego nikt mnie nie zauważa Ludzie mnie ignorują
Jestem nieśmiała i małomówna, dlaczego nikt mnie nie zauważa? Ludzie mnie ignorują, nie zauważają. Zdjęcie: Pixabay

Jestem nieśmiała i małomówna

Jak zaradzić nieśmiałości?

W towarzystwie siedzisz cicho, a masz przecież dużo do powiedzenia, często masz rację, lepiej widzisz, co się dzieje i wiesz jak rozwiązać wiele problemów.

Nie przejmuj się tym. Jeżeli już bardzo chcesz wyrazić swoje zdanie, poszukaj jednej osoby, która Cię wysłucha i jej to powiedz. A w pracy po prostu pisz maile, raporty i informacje o tym, co robisz i jakie masz pomysły.

Szarej myszce ciężko się przebić w dużej grupie ludzi, ale ma za to umiejętność słuchania i lepszego rozumienia problemów. Łatwiej jej dotrzeć do jednego człowieka, niż wypowiedzieć się publicznie na dużym zebraniu czy na większej imprezie. Zaakceptuj to i szukaj rozwiązań, które przyniosą Ci dobre efekty.

Jestem zamknięta w sobie nikt mnie nie zauważa nie zwraca na mnie uwagi ludzie ignorują
Jestem zamknięta w sobie i nikt mnie nie zauważa, nie zwraca na mnie uwagi, ludzie ignorują. Zdjęcie: Pixabay

Nie liczą się z moim zdaniem!

Ty potrzebujesz więcej czasu, żeby dać się poznać i żeby inni zobaczyli, co umiesz, jaka jesteś, że można z Tobą ciekawie porozmawiać i że masz poczucie humoru – chociaż tego nie widać od razu! Czas i cierpliwość są Twoimi sprzymierzeńcami. I jeszcze jedno może Ci pomóc: Internet!

Jeżeli jesteś specjalistką w jakiejś dziedzinie, masz ciekawe hobby, znasz się na ważnych sprawach i masz dużo do powiedzenia – to załóż bloga albo swoją autorską stronę internetową. Tam będziesz mogła zaprezentować całą Twoją wiedzę, a to, co zgromadzisz na swojej stronie, przyniesie Ci później widoczne korzyści w realnym życiu – zawodowe i towarzyskie! Pomyśl o tym, a jeżeli nie wiesz jak się do tego zabrać, napisz do nas w komentarzu. Wkrótce napiszę oddzielny artykuł o tym, jak założyć swojego bloga lub autorską stronę.

Dlaczego nie zauważają mnie atrakcyjni mężczyźni?

A tu możesz się mylić. Wbrew pozorom mężczyźni lubią nieśmiałe i małomówne szare myszki! Nie wszyscy oczywiście, ale mam wrażenie, że jednak większość. Myślę, że ta sprawa na pewno nie jest Twoim głównym problemem, chociaż Ty tego jeszcze nie widzisz 🙂

Jasne, że jeżeli podoba Ci się jakiś bardzo towarzyski playboy, rozchwytywany przez rzesze wielbicielek, to raczej się do niego nie dopchasz, ale czy naprawdę taki facet jest ciekawy i godny Twojej uwagi?

Polecane artykuły

  1. Dlaczego jestem nieśmiała i zamknięta w sobie? Jakie są przyczyny nieśmiałości? Psychologia kobieca, porady
  2. Czy szara myszka może się podobać chłopakom? Czy nieśmiała dziewczyna może być atrakcyjna dla faceta?
  3. Jak budować poczucie własnej wartości? Wskazówki i porady
Udostępnij ⬇ Prześlij w wiadomości ⬇ Skomentuj ⬇

2 Responses

  1. Kaśka
    | Odpowiedz

    Kiedyś miałam takie problemy, ale od kiedy nie przejmuję się czy ktoś interesuje się mną czy nie wszystko zniknęło. I teraz mi nie zależy

  2. Jo
    | Odpowiedz

    Aż mnie zabolało, bo to artykuł o mnie. Opisany jest w sposób jakby osoba robiła to specjalnie, szczególnie zdania o koronie i dumie. To nie tak. Niemożność odezwania się w obawie o poniżenie, społeczną nieakcpetację albo ośmieszanie jest lękiem, który paraliżuje.
    Fizycznie boli fakt, że nie można się odezwac, boli serce i klatka piersiowa, czuje się, że jakieś słowo chce wyjść na zewnątrz, ale nie może (z obawy przed ośmieszeniem). Ta obawa jest ogromna i silniejsza niż potrzeba wyrażenia sobie. A potrzeba wyrażenia siebie nigdy nie zniknie,, chyba może wraz ze zgonem. Więc albo cierpi się nie mogąc wyrazić siebie albo się wyraża pomimo starchu i różnie to wychodzi, bo nie ma się siły przebicia, nikt nie słucha albo nie biorą pod uwagę tego co mamrocze taka osoba pod nosem. Często widzi zagrożenie dużo wcześniej niż inni i jeśli nie przelamie się, żeby o tym powiedzieć głośno, potem obserwuje jak towarzystwo zdziwione szuka rozwiązania problemu, którego można było uniknac.
    Mi ten artykuł dał więcej niż rozmowy z terpautą, bo jest jasno napisane, co z czego wynika. Mnie bili w dzieciństwie i zabraniali po tym płakać, a nawet publicznie chwalili, że jakie mamy fajne dziecko, nigdy nie płacze nawet jak się mu wleje. Naprawdę bardzo ciężko jest się wyrażać potem takiemu człowiekowi w dorosłym życiu. Każda próba wyrażania zdania lub mówienia o sobie, jeśli nie ma akurat „bezpiecznej” publiczności, to odczucia jak skok w przepaść – fizyczny strach w brzuchu, że się spadnie. Duma? Tylko jako odruch obronny ( to oni są źli, dlatego z nimi nie gadam) inaczej mozna się załamać, bo życie przepływa gdzieś obok bez nas. Myślę że nigdy nie pozbędę się już tego poczucia, że nie należę, nie pasuję do tego świata.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *