Wzruszający film familijny o chłopcu ze zdeformowaną twarzą, który musi poradzić sobie w nowej szkole. Piękna, choć po hollywoodzku wyidealizowana historia zwyczajnej rodziny zmagającej się z problemem socjalizacji dziecka ciężko doświadczonego przez liczne choroby i operacje, których skutkiem jest mocno zniekształcona twarz i nieustanne poczucie bycia gorszym od innych ludzi.
Gwiazdorska obsada, zgrabnie skonstruowany scenariusz, świetne role dziecięcych aktorów i przede wszystkim poruszające dydaktyczne przesłanie skierowane zarówno do dorosłych, jak i do dzieci, wszystko to sprawia, że „Cudownego chłopaka” można uznać za wzorcowy film familijny. Uważam, że właśnie dla takich filmów szkoły podstawowe powinny organizować wyjścia do kina.

Film o dyskryminacji w szkole
W konwencjonalnej i uproszczonej, ale za to atrakcyjnej formie pokazano tu poważny problem wykluczenia i dyskryminacji w środowisku szkolnym ze względu na odmienny wygląd (czyli inaczej rzecz ujmując, problem szkolnej ksenofobii).
Mimo kilku przesłodzonych scen i umiejscowienia tej historii w nad wyraz korzystnych okolicznościach (troskliwi i kochający się rodzice, wyrozumiała siostra, mądrzy i odpowiedzialni nauczyciele, no i dobre warunki materialne rodziny), sedno sprawy zostało potraktowane bardzo serio.

Dramat chłopca ze zdeformowaną twarzą
Auggie (Jacob Tremblay) urodził się z poważnymi wadami genetycznymi i od niemowlęctwa był poddawany wielu skomplikowanym operacjom, dzięki którym wyrósł na sprawnego i bystrego chłopaka. Jedyną pozostałością po chorobach była mocno zdeformowana twarz, co dla dziecka w wieku szkolnym jest niewyobrażalnym dramatem.
Przez pierwsze lata nauki miał lekcje w domu, ale kiedy skończył 10 lat, jego rodzice zdecydowali, że powinien pójść do szkoły, poznać inne dzieci i skonfrontować się ze światem – przecież kiedyś musiało to nastąpić.

Przeciętny człowiek nie jest w stanie wyobrazić sobie co przeżywa odmieniec w szkole, a dzieci potrafią być wyjątkowo okrutne dla rówieśników, których cechy fizyczne bądź psychiczne odstają od ogólnie przyjętej w danym środowisku normy.
Przyczyny, z powodu których tak się dzieje mają podłoże atawistyczne (czyli pochodzące od naszych praprzodków, dla których odmieniec był zagrożeniem dla przeżycia gatunku czy plemienia), z czego nie zdaje sobie sprawy wielu dorosłych, więc trudno wymagać tego od dzieci.
Przecież dawno już „zeszliśmy z drzewa” czy też „wyszliśmy z jaskini” i jako cywilizowani ludzie powinniśmy wiedzieć (bo to jest logiczne i oczywiste), że odmienność, zwłaszcza fizyczna, nie może nam zagrażać i nie ma żadnego racjonalnego wytłumaczenia na lęk, agresję i ostracyzm wobec kogoś, kto wygląda lub zachowuje się inaczej niż my.

Rodzina uwikłana w chorobę dziecka
W filmie są też pokazane zmagania rodziców i siostry Auggiego, którzy swoje życie podporządkowali choremu dziecku. Takie dziecko jest w centrum uwagi całej rodziny i wszystkie decyzje, te związane z domem, jak i osobiste, podejmowane są ze względu na nie.
Jego matka (w tej roli Julia Roberts) zrezygnowała z zawodowej kariery, nie napisała nawet pracy magisterskiej, starsza siostra czuje się ignorowana, ponieważ jej rodzice nie poświęcają tyle czasu, co bratu, a wszyscy w domu są wyczuleni na najdrobniejsze nawet sygnały gorszego nastroju czy samopoczucia chłopca.

Cała nadzieja w szkole, wśród rówieśników
Decyzji o wysłaniu Auggiego do zwyczajnej szkoły towarzyszy nadzieja całej rodziny na to, że może jakimś cudem uda mu się włączyć w szkolną społeczność, że wreszcie będzie miał przyjaciół wśród rówieśników, i że stanie się normalnym chłopcem nie wymagającym już specjalnej troski. Ta nadzieja jednak podszyta jest ogromnymi obawami przed skutkami takiego kroku. W pierwszych dniach szkoły wszyscy są przerażeni na równi z samym Auggim, i niestety ich obawy są słuszne.
„Cudowny chłopak” jest historią ku pokrzepieniu serc, czyli kończy się uroczym happy endem, ale to nie zmienia faktu, że filmowi udało się pokazać istotę problemu i po wyjściu z kina większość dzieci i dorosłych przez dłuższy czas będzie miała w głowie dramat tego dziecka i, mam nadzieję, wiele osób zastanowi się nad własnymi reakcjami w podobnych przypadkach, zwłaszcza że jest to przy tym solidny wyciskacz łez (chusteczki weźcie obowiązkowo!).
Polski zwiastun filmu familijnego „Cudowny chłopak” 2017
„Cudowny chłopak” 2017 (Wonder)
- Reżyseria Stephen Chbosky
- Produkcja: USA
- Gatunek: dramat obyczajowy dla dzieci, film familijny
- Czas trwania filmu: 113 minut
- Film będzie wyświetlany w kinach w dwóch wersjach: z polskim dubbingiem i z polskimi napisami.
Film na podstawie książki
Scenariusz filmu został napisany na podstawie powieści R. J. Palacio (prawdziwe imię Raquel Jaramillo) pod tytułem Wonder, opublikowanej w USA w 2012 roku. W Polsce książka ukazała się po raz pierwszy w roku 2014 pod tytułem „Cud chłopak” w tłumaczeniu Marii Olejniczak-Skarsgard, w styczniu 2018 roku ukaże się kolejne jej wydanie z tytułem „Cudowny chłopak. Wszyscy jesteśmy wyjątkowi”.
Film dla dzieci od ilu lat?
Film według mnie mogą obejrzeć dzieci już od ok. 7 roku życia, pod warunkiem, że wytrzymają w kinie prawie 2 godziny.
Premiera
Polska premiera 19 stycznia 2018, światowa premiera 15 listopada 2017
Obsada
- Julia Roberts
- Owen Wilson
- Jacob Tremblay
- Mandy Patinkin
- Daveed Diggs
- Sonia Braga
- Noah Jupe
- Emma Tremblay
- Ali Liebert
- Izabela Vidovic
- Rachel Hayward
- Elle McKinnon
- Danielle Rose Russell
- Millie Davis
- Nadji Jeter
- Kyle Harrison Breitkopf
- Bryce Gheisar
- Emily Delahunty
- Benjamin Ratner
- Lidya Jewett
Polecam również ciekawy film dla dzieci o chłopcu z sierocińca: