„Dalida. Skazana na miłość” film biograficzny o słynnej piosenkarce. Biografia, ciekawostki, samobójstwo, śmierć

Iolanda Cristina Gigliotti, znana jako Dalida, w latach 60. i 70. XX wieku była mega-gwiazdą. Jako wokalistka estradowa z oryginalną urodą i charakterystycznym altowym głosem wylansowała wiele przebojów, m.in. „Parole, parole” (z Alain’em Delonem), „Besame Mucho”, „Gigi l’amoroso” i „Je suis malade”. W sumie nagrała blisko 2000 piosenek i „sprzedała” na całym świecie 170 milionów płyt!

Jej kariera zawodowa była pasmem spektakularnych sukcesów, za to jej życie osobiste było wyjątkowo tragiczne. Biografia tej ciekawej i atrakcyjnej kobiety była gotowym materiałem na filmowy dramat, pod warunkiem, że znajdzie się odpowiednia aktorka, która wiarygodnie wcieli się w tę niezwykłą rolę.

Film biograficzny o Dalidzie, który miał światową premierę w listopadzie 2016 roku, stara się wiernie odtworzyć jej życie, więc nie uniknął skrótów i uproszczeń, ale mimo to jest niezwykle zajmujący i wzruszający, a Sveva Alviti w roli Dalidy jest autentyczna i piękna. Mimo że jest to nieco konwencjonalna filmowa biografia, można ją uznać za udaną.

Piękna, utalentowana kobieta

Dalida miała nieprzeciętną urodę i wspaniały głos, była nie tylko utalentowaną artystką, ale również atrakcyjną kobietą z klasą, która budziła powszechny podziw wielu mężczyzn. Niestety, osobisty urok i sława nie przyniosły jej szczęścia, tylko cierpienie i zamęt w życiu, co w konsekwencji doprowadziło ją do samobójstwa w wieku zaledwie 54 lat.

Możemy podać liczne przykłady znakomitych artystów i gwiazd, którym kariera zniszczyła życie (o czym nie pamiętają ludzie marzący o doskonałej urodzie i zawrotnej karierze), jednak dla Dalidy los był wyjątkowo okrutny. Trzech z mężczyzn, z którymi była związana popełniło samobójstwo, bardzo pragnęła mieć dzieci, ale zaszła w ciążę z o 12 lat młodszym mężczyzną i nie chcąc marnować mu życia, poddała się aborcji, a przez niewłaściwie przeprowadzony zabieg straciła szansę na zostanie kiedykolwiek matką…

Biografia Dalidy

Była z pochodzenia Włoszką, ale urodziła się w 1933 roku w Kairze. Jej ojciec był muzykiem, więc od najmłodszych lat uczyła się śpiewu. Jej dzieciństwo nie było jednak sielankowe, ponieważ ojciec został w czasie wojny aresztowany, a kiedy wrócił z więzienia, nie radził sobie z emocjami i wyżywał się na rodzinie (ten wątek pojawia się również w filmie).

W 1954 roku zdobyła tytuł Miss Egiptu – brała udział w konkursach piękności, ponieważ chciała sobie udowodnić, że nie jest brzydka, bo jako mała dziewczynka miała kompleksy z powodu okularów i słabego wzroku. Jako Miss Egiptu wyjechała do Paryża, gdzie początkowo chciała zostać aktorką. Chodzi bez powodzenia na castingi, śpiewa w kabaretach i w tym czasie zmienia swój początkowo przybrany pseudonim Dalila na Dalida.

Pierwsze piosenki i mężczyźni

Po udanych występach wokalnych przed spektaklem z udziałem Juliette Greco i Charlesa Aznavoura wzięła udział w przesłuchaniach do radiowej audycji, które odbywały się w sali słynnej paryskiej Olympii. Tam spotyka Luciena Morisse’a, swojego późniejszego męża i twórcę jej kariery. Morisse był dyrektorem artystycznym paryskiej stacji radiowej i zajmował się wyszukiwaniem talentów muzycznych.

Od razu zakochał się w Dalidzie (rozwiódł się dla niej z żoną) i pokierował jej drogą do sławy. Po kilkuletnim związku wzięli ślub, ale jak się okazało było już za późno – Dalida miesiąc po ceremonii poznała Jeana Sobieskiego, artystę malarza polskiego pochodzenia, w którym szaleńczo się zakochała.

Samobójstwo ukochanego

Była już wtedy uznaną gwiazdą, prasa emocjonowała się jej życiem osobistym i marzyło o niej wielu mężczyzn. W 1966 roku poznała młodego włoskiego piosenkarza estradowego, autora tekstów i kompozytora, który jednak nie odnosił wielkich sukcesów, więc blask Dalidy był dla niego trudny do zniesienia.

On był pierwszym mężczyzną w jej życiu, który popełnił samobójstwo. Dalida długo nie mogła się otrząsnąć z tej tragedii i sama też wtedy próbowała się zabić, jednak ją odratowano.

Niedługo potem, w 1967 roku poznaje 22 letniego przystojnego Włocha Lucio, w którym się zakochuje. Dalida jest starsza od niego o 12 lat, i kiedy okazuje się, że jest w ciąży, decyduje się na aborcję, po której nie będzie mogła mieć już dzieci. Wtedy nagrywa też przebój  „Il venait d’avoir 18 ans” (Właśnie skończył 18 lat), który nawiązuje do tego romansu (w filmie połączenie tej piosenki z romantycznymi scenami z ich działem brzmi zbyt dosłownie, ale skoro rzeczywiście miała ona taki ścisły związek z rzeczywistością, to może i ma to uzasadnienie).

Przeboje i sława

To jest jednocześnie czas pełnego rozkwitu talentu i popularności Dalidy, wiele koncertuje na całym świecie, sprzedaje mnóstwo płyt. W 1968 roku jako pierwsza osoba z show-biznesu została odznaczona przez Charles’a de Gaulle’a medalem prezydenta Republiki.

Niestety, w 1970 roku jej były mąż Lucien Morisse popełnił samobójstwo. Było to dla Dalidy ogromnym ciosem, ponieważ mimo rozwodu byli w bliskich i przyjaznych relacjach. W tym samym roku jej brat Orlando decyduje się założyć własną firmę producencką i przejmuje pełną pieczę nad karierą siostry. Ta współpraca okazała się udana, wyprodukowali razem wiele przebojów, m.in. „Parole, Parole” i „Gigi l’Amoroso”, Orlando namówił ją też do zainteresowania się repertuarem w zyskującym w tamtych latach na popularności stylu disco, co okazało się wielkim sukcesem komercyjnym. Pierwszym utworem z tej serii była piosenka „J’attendrai” z 1976 roku.

Sukcesy na scenie i dramaty osobiste

Epoka disco przedłużyła pasmo sukcesów Dalidy, dała wtedy wiele spektakularnych koncertów połączonych z tanecznym show, które przyciągały tłumy. Aż trudno uwierzyć, że ta ekspresyjna i radosna na scenie kobieta była głęboko nieszczęśliwa.

W latach 1972-1981 była związana z Richardem Chanfray’em, przystojnym, dość tajemniczym i charyzmatycznym showmanem, który twierdził, że jest inkarnacją (wcieleniem) hrabiego de Saint-Germain (osiemnastowiecznego hochsztaplera, wirtuoza muzycznego i bohatera okultystów, czyli ludzi zajmujących się tzw. magią i ezoteryką). Zastanawiam się co ten człowiek musiał mieć w sobie, żeby zauroczyć kogokolwiek opowiadając takie bzdury…

Chanfray popełnił samobójstwo w 1983 roku razem ze swoją ówczesną dziewczyną. Chociaż ta śmierć pewnie nie miała związku z samą Dalidą, to świadomość, że już trzeci z jej mężczyzn targnął się na swoje życie, musiała być dla niej straszna. Miała już 50 lat i jako kobieta czuła się fatalnie – niespełniona, samotna, bez nadziei na upragnione macierzyństwo i szczęśliwą rodzinę.

Śmierć Dalidy, samobójstwo, 1987 rok

Samobójstwo Dalidy pokazane jest w filmie dość banalnie, ale i tak jest to smutne i przygnębiające. Podobno starannie zadbała o to, żeby nikt z rodziny i znajomych nie domyślił się, że ma takie plany. Przygotowała tabletki, pięknie się ubrała, uczesała i zrobiła makijaż. Pozostawiona kartka z notatką „Życie stało się dla mnie nie do zniesienia… Wybaczcie mi” jest wyjątkowo przejmująca.

Wielka gwiazda, utalentowana, uwielbiana, piękna… Została pochowana w Paryżu na Cmentarzu Montmartre. Kiedyś zrobiono ankietę pytając Francuzów kto miał największy wpływ na francuskie społeczeństwo i Dalida zajęła w niej drugie miejsce po Charles’ie de Gaulle’u.

Ciekawa filmowa biografia

Film w reżyserii Lisy Azuelos, który do polskich kin wszedł na ekrany pod tytułem „Dalida. Skazana na miłość”, jest klasyczną muzyczną biografią starającą się ująć cały dorobek artystyczny bohaterki równolegle pokazując jej życie prywatne. To jest zawsze dość karkołomne zadanie, zważywszy że film musi trwać około 2 godziny, ale w tym przypadku zostało to zrealizowane na bardzo przyzwoitym poziomie.

Piękna, charakterystyczna i całkiem dobra aktorka w głównej roli, największe przeboje śpiewane przez samą Dalidę, sugestywnie pokazany świat show-biznesu z tamtych lat, efektowne i ciekawe stroje Dalidy (różniące się stylem w zależności od okresu jej życia), to wszystko sprawia, że ten film świetnie się ogląda i zdecydowanie go polecam.

„Dalida. Skazana na miłość” (Dalida) film 2016

• Reżyseria Lisa Azuelos
• Produkcja: Francja 2016 rok
• Gatunek: film biograficzny, dramat obyczajowy, film muzyczny
• Czas trwania filmu: 124 minuty

Obsada

Sveva Alviti (Dalida), Riccardo Scamarcio (Orlando, brat i menedżer Dalidy, który naprawdę nazywał się Bruno Gigliotti, przybrał pseudonim Orlando, który był jednocześnie imieniem jego starszego brata), Jean-Paul Rouve (Lucien Morisse, dyrektor artystyczny paryskiej stacji radiowej, mąż Dalidy, który popełnił samobójstwo), Nicolas Duvauchelle (Richard Chanfray, wieloletni partner Dalidy, który popełnił samobójstwo), Alessandro Borghi (Luigi Tenco, włoski piosenkarz estradowy, ukochany Dalidy, który popełnił samobójstwo), Valentina Carli (Rosy, siostra Dalidy), Brenno Placido (Lucio, kochanek Dalidy, 12 lat od niej młodszy), Niels Schneider (Jean Sobieski, artysta malarz polskiego pochodzenia, kochanek Dalidy), Michaël Cohen (Arnaud Desjardins), Davide Lorino (Orlando, starszy brat Dalidy), F. Haydee Borelli (Giuseppina Gigliotti), Vincent Perez (Eddie Barclay, producent muzyczny), Patrick Timsit (Bruno Coquatrix, dyrektor paryskiej Olimpii), Elena Rapisarda (Dalida jako dziecko).

Przeboje Dalidy, ścieżka dźwiękowa filmu „Dalida. Skazana na miłość” i pełna lista utworów

Zwróć uwagę, że wiele piosenek w tym filmie śpiewanych jest w tym filmie przez samą Dalidę.

1. Un Po’ D’Amore – Dalida
2. Gyrophare – Jean-Claude Petit
3. L’amour avec Luigi – Jean-Claude Petit
4. Sexy World – Armando Sciascia
5. Aime-moi – Dalida
6. Bambino – Dalida
7. Come Prima – Dalida
8. Meditation – Christer Thorvaldsson, Gothenburg Symphony Orchestra & Neeme Järvi
9. L’enfance en Egypte – Jean-Claude Petit
10. Ecoutez les mandolines – Tino Rossi
11. Devant la glace – Jean-Claude Petit
12. Come Prima – Laurent Perez Del Mar
13. Jarabe Tapatio – Laurent Perez Del Mar
14. Por El Amor De Yolanda – Laurent Perez Del Mar
15. Le temps des fleurs – Dalida
16. Belles belles belles – Claude François
17. Je me sens vivre – Dalida
18. Angela – Luigi Tenco
19. Ciao Amore Ciao – Luigi Tenco
20. Ciao Amore Ciao – Dalida
21. Bang Bang – Dalida
22. Le corps de Luigi – Jean-Claude Petit
23. Histoire d’un amour – Dalida
24. Two Pages – Ulrich Forman
25. The Way To Your Heart – Hal David & John Cavacas
26. Il venait d’avoir 18 ans – Dalida
27. Dan Dan Dan – Dalida
28. La parenthèse indienne – Jean-Claude Petit
29. Je suis malade – Dalida
30. Avec le temps – Dalida
31. Gigi L’Amoroso (wersja francuska) – Dalida
32. Paroles paroles – Dalida
33. Besame Mucho – Dalida
34. Et de l’amour de l’amour – Dalida
35. Je suis désolé – Jean-Claude Petit
36. Heaven Must Be Missing An Angel – Tavares
37. Les barbelés – Jean Claude Petit
38. J’attendrai – Rina Ketty
39. J’attendrai – Dalida
40. Comme disait Mistinguett – Dalida
41. Gigi L’Amoroso (wersja angielsko-japońska) – Dalida
42. Gigi In Paradisco – Dalida
43. Salma Ya Salama – Dalida
44. Laissez-moi danser (Monday Tuesday) – Dalida
45. La solitude – Jean-Claude Petit
46. Youssef Chahine – Jean Claude Petit
47. Dalida thème – Jean-Claude Petit
48. Je vais arrêter – Jean-Claude Petit
49. Pour ne pas vivre seul – Dalida
50. Plan paradiso – Jean-Claude Petit
51. Mourir sur scène – Dalida

Filmy biograficzne o słynnych piosenkarkach i wokalistkach

1. Biografia Amy Winehouse film dokumentalny. Historia tragiczna, śmierć
2. „Whitney” 2018 biografia Whitney Houston. Poruszający film o słynnej piosenkarce
3. „Maria Callas” filmowa biografia najsłynniejszej śpiewaczki XX wieku. Opis filmu
4. Film o najgorszej śpiewaczce świata „Niesamowita Marguerite”. Biografia, recenzja